Ég er sjúk í athygli og þið eruð hjörðin mín

 

 

Ekkert er betra en sjálfsskoðun af og til. Við lærum eitthvað um okkur sjálf, eins lengi og við lifum, þó vissulega sé misjafnt hversu vel hver og einn þekki sjálfa sig.

Nú er það svo, að þegar persóna er jafn athyglissjúk og ég sjálf, þá er fátt sem gleður hennar litla  hjarta jafn mikið og að sjá að fólk úti í bæ hafi skoðun á henni. Tali um hana. Skiptir þá engu hvort það umtal er gott. Slæmt umtal er betra en ekkert, í huga athyglissjúkra. Það ætti ég að vita best sjálf.

Svo finnst mér líka óendanlega gaman að sjá að fleiri en ég eru haldnir þeirri sjálfspyntingarhvöt að liggja yfir einhverju sem fer í taugarnar á þeim. Sjálf dregst ég að til dæmis sjónvarpsefni sem fer í taugarnar á mér. Skemmti mér við að hneykslast á leikurunum/efnistökum/tónlistinni/þýðingu, eða hverju því sem fer í pirrurnar á mér. ''Skemmtilega hallærislegt'' efni er það besta sem ég veit. Helst það hallærislegt að ég roðni út að eyrum af skömm fyrir hönd viðkomandi.

Mig langar til að deila með ykkur skrifum ónefnds bloggara um mig og fleira fólk,  í athugasemdarkerfi hjá öðrum ónefndum bloggara. (Ég tek fram að nú er ég að reyna að vera tillitssöm).

Ég bið ''hjörðina'' mína endilega að láta heyra sem hæst í sér, því ekki viljum við taka frá þessum aðila þá þenslu sem þið og ég, getum skapað í sameiningu, á hans taugum.

Kæri (ó)vinur, takk fyrir þá ómældu skemmtun sem þú hefur veitt mér í dag. Ég auðvitað hékk inn á blogginu allan liðlangan vinnudaginn og fylgdist með framvindu mála. Því mér þykir svo gaman að lesa um mig. Að frátöldum þeim tíma sem ég eyddi í Kringlunni, verslaði mér fatnað og drakk kaffi með vinkonu. Allt á fullum launum. Hugsaðu þér!

Helst af öllu vildi ég bjóða þér í enskan morgunmat um næstu helgi en á erfitt með það, þar sem ég finn þig ekki í símaskránni. Þú þyrftir nebblega að koma inn á heimilið mitt og sjá heimilislífið með eigin augum. Og eyrum. Þá fyrst myndirðu skilja merkingu orðsins ''tuðari''.

 

Ég hef verið bloggari ansi lengi, byrjaði á því fyrst árið 1998. Hef bloggað hér og það með hléum síðan þá.  Það sem mér finnst persónulega um þessa "topp 4" bloggara. Áslaugu Ósk hef ég lítið lesið og get því ekk fullyrt um hana eins og um hina þrjá. En Jenny, Jóna og Stefán eiga það sameiginlegt að fara heilmikið í taugarnar á mér. Fyrst og fremst vegna þess að þau blogga þannig að það eru margar færslur á dag. Maður fær á tilfinninguna að þau eigi sér ekkert líf.

Jóna Á Gísladóttir bloggar eins og wannabe rithöfundur. Sem hún reyndar er :) Segir það sjálf á sínu bloggi. En hún er með ákveðinn stíl. Stíl sem ég gagnrýndi hana á hennar eigin bloggi hér um daginn og uppskar skæðadrífu af gagnrýni og skítkasti frá "já hjörðinni" sem kommentar á bloggið hennar svona: "ooo þú er svo mikið æði; fjöskyldan þín er frábær, þú ert svo hugrökk..." og svo framvegis. Ég á afskaplega erfitt með að sjá fólk opna sig svona og sína fjölskyldu á netinu, sérstaklega þegar hún talar um börnin sín. Það fylgir mikil ábyrgð því að blogga um einstaklinga og setja allt um þá á netið. Eins er þarna mikið af bloggtuði frá henni.

Jenny Anna er manneskja sem bloggar stórar færslur um fréttir oft á dag. Sem þýðir að, rétt eins og Stefán sem gerir slíkt hið sama, þau eru alltaf ofarlega á listanum yfir ný blogg og því klikkar fólk á þeirra link. Þó svo innihaldið sé frekar krappí. Jenny tuðar eiginlega meira en Jóna, sem er talsvert afrek.

Stefán er með myndarlega höku, en ekki nægilega skemmtilegar skoðanir. Hann er einum of mikill SUS frjálshyggu sveimhugi fyrir minn smekk. Hann er líka það meðvitaður um fjölda lesenda á sitt blogg, rétt eins og hinar tvær allavega, að hann er með svona "disclaimer" sem hann beinir að lesendum sínum

Allir þessir 3 bloggarar hafa það sameiginlegt að banna eða vera á móti nafnleysi. Allir 3 eiga það sameinginlegt að tuða rosalega mikið. Stefán kannski skárri en þær tvær. En það sem einkennir þau er gríðarleg athyglis sýki sem manifestar sig þannig að þau rasa út um allt og ekkert. Ef þetta væri skemmtilegt sem þau rita væri það bara gott mál, en því miður er það ekki svo.

Þessi "Já mafía" sel eltir þetta fólk á spjallinu er líka frekar sad lið. Eins og Obi Wan Kenobi orðaði það hér um árið....."Who's the more foolish: The fool, or the fool who follows him?"

Ætli ég verð ekki hrópaður í kaf núna.

 

Toppmyndir

ég get ekki kvartað yfir því að ekki sé hugsað um mig.

Fyrir nokkru síðan, áður en ég breytti um þema hérna á síðunni, sendi Guðríður Péturs, bloggvinkona mér banner. Henni þótti sennilega sorglegt að sjá bara nafnið mitt efst á síðunni. Svartir stafir á hvítum grunni. Eins fátæklegt og það getur orðið.

Bannerinn sem hún sendi mér var mjög flottur en ég náði ekki að setja hann inn, sama hvað ég reyndi. Tölvutæknin er ekki mín sterka hlið og því hélt ég að þetta væri einhver klaufaskapur í mér.

Gunnari Svíafara þótti síðan mín líka eitthvað dapurleg og sendi mér hugmynd að banner. En hann komst svo að því að með það þema sem var á síðunni minni var ekki mögulegt að skipta um toppmynd.

Ég fékk mér því tómataþema og treysti því að Gunnar myndi útvega mér eitthvað með rauðum lit í.

Það gerði hann. Dúllaði í þessu fram og til baka. Var ekki ánægður og snyrti aðeins. Sendi mér aftur. Og ég setti inn bannera og tók út aftur og setti inn aftur, eins og ég hefði aldrei gert neitt annað á ævinni. Komst að því að ég er ekki eins vonlaus í tölvumálum og ég hélt.

En toppmyndin á síðunni minni er í boði Gunnars Svíafara. Og hér er ég að setja inn færslu um málið þó hann hafi bannað mér að segja frá því að hann hefði gert þetta fyrir mig. En ég hlýði nú ekki öllu sem mér er sagt.

 

Þá get ég hætt að blóta

 

....þangað til næst.

En rétt skal vera rétt og það gleður mig að sjá þessa yfirlýsingu frá Jóhönnu babe.

Engar breytingar varðandi kaup á heimilistækjum

Andskotans djöfulsins helvítis helvíti

 

Þið fyrirgefið þó ég gerist ekki mjög málefnaleg. Hef ekki mikið meira að segja um þetta mál.

Það er endalaust verið að mismuna fólki.

 

Annars er ég bara fín.

Fötluðum á sambýli gert að borga heimilistækin

Blátt áfram

 

Ekkert þykir mér viðurstyggilegra í þessum heimi en kynferðisleg misnotkun á börnum. Ekkert! Undir engum kringumstæðum á gerandi slíks verknaðar sér málsbætur, að mínu mati.

Ekkert í þessum heimi gerir mig sorgmæddari en vissan um öll þau börn sem sæta slíku ofbeldi og geta ekki borið hönd fyrir höfuð sér. Jafnvel svikin af þeim sem þau elska mest.

Ekkert fær mig til að finna til eins mikils vanmáttar og fréttir og frásagnir af litlum sálum sem hafa þurft að upplifa slíka martröð.

En ég þarf að yfirstíga vanmáttarkenndina og trúa því að ég geti lagt lóð á vogarskálarnar. Við getum það öll. Með því að hafa augu og eyru opin. Látum okkur málið varða. Tökum þátt í að opna umræðuna. Tölum ofbeldið í hel í stað þess að þegja þunnu hljóði og leyfa meininu að vaxa og dafna.

Verum óhrædd að tala við börnin okkar. Notum réttu orðin. Verum opinská. Að fræða börnin okkar og kenna þeim að þau hafi fullan umráðarétt yfir eigin líkama, er besta vörnin þeirra.

Í gær fékk ég þessa tilkynningu senda í tölvupósti. Ég hvet alla til að dreifa þessu á þann hátt sem þeir best geta; á blogginu, í fjölmiðlum, á netinu, eða bara hvernig sem er:

 

FRÁ BLÁTT ÁFRAM.. samtökum.

 

Kæri vinur,

It is important to show children that not all adults are caught up in the conspiracy of silence!

Bið þig að senda þetta áfram á þinn vinahóp og spyrja hvort þau vilji hafa áhrif á hvort börn verði fyrir kynferðislegu ofbeldi á Íslandi ??

Eftir fyrstu auglýsingaherferð Blátt áfram, kom til mín kona með tárin í augunum og sagðist vilja þakka fyrir að hafa séð auglýsinguna í sjónvarpinu. Sat og horfði á með 11 ára gamalli dóttur sinni sem brotnaði saman og sagði frá kynferðislegu ofbeldi.

Önnur ung stúlka sagði frá og kom þá í ljós að sá maður var að beita margar ungar stúlkur kynferðislegu ofbeldi og fékk hann dóm í kjölfarið.

Þetta hefur áhrif !

1 af hverjum 5 stúlkum og 1 af hverjum 10 drengjum verða fyrir kynferðislgu ofbeldi fyrir 18 ára aldur(Hrefna Ólafsdóttir 2002)

Styrktartónleikar verða haldnir á fimmtudaginn til að safna fyrir birtingu á nýrri auglýsingaherferð, átakið „Verndarar barna“

Blátt áfram þarf á þinni hjálp að halda, komdu og hlustaðu á eina af þínum uppáhaldshljómsveitum og styrktu gott málefni.

 

Styrktartónleikar 8 maí 2008
Stórtónleikar á NASA

 

Styrktar tónleikar á NASA 8 maí 2008.

12 af bestu hljómsveitum landsins koma fram

Húsið opnar klukkan 19:00 og tónleikarnir hefjast klukkan 20:00

Fram koma:

Nylon, Sálin hans Jóns míns, Ný Dönsk, Ljótu Hálfvitarnir, Buff, Á móti sól, Merzedes club, Rokksveit Rúnars Júlíussonar, Einar Ágúst, Brain Police, Sverrir Bergmann, Bermuda

Miðaverð er 2000 kr og rennur allur ágóðinn til Blátt áfram.

Safnað er fyrir nýrri auglýsingaherferð „Verndarar barna“

Miðasala á Pizzo Pizzería á Grensásveg !!

Blátt áfram þakkar fyrir þetta frábæra framtak!

 

 

Bestu kveðjur,
Sigríður Björnsdóttir

Blátt áfram!

 

 

 

Kringlunni4-6, 6. hæð, 103 Reykjavík
Sími GSM (mobile): 893-2929, Netfang (e-mail):   [e-mail]
Heimasíða (homepage):   www.blattafram.is   Forvarnir gegn kynferðislegu ofbeldi á börnum

 

Prjónað af hjartans lyst

 

Þau prjónastykki sem ég átti að skila af mér í handavinnu, hérna í denn, voru prjónuð af ömmu.  Amma prjónaði vettlinga, lopasokka og eitt stykki kött ef ég man rétt, eins og hún ætti lífið að leysa.

 Hennar afskipti hófust yfirleitt með því að ég felldi niður lykku(r) eða bætti í, sleit bandið eða tókst að flækja eitthvað á óútskýranlegan hátt. Með öllum 10 þumalputtunum. Þá greip amma inn í og bjargaði heiðri barnabarnsins.... og sínum eiginn í leiðinni.

Núna er Gelgjan að prjóna hliðartösku og ég er stolt móðir. En ekki get ég aðstoðað hana þegar hún fellir niður lykkur eða bætir í, sem hún hefur gert töluvert af. Og ég hef fengið ásökunaraugnaráð fyrir þær sakir. Hverskonar móðir ert þú eiginlega, segir þetta augnaráð.

En taskan sístækkandi fer klárlega batnandi og greinilegt að krakkanum fer fram í prjónaskapnum. Ólíkt móður hennar.

Í gærkvöldi sýndi hún bróður sínum, unglingnum, prjónaskapinn. Hreykin á svip, hóf hún verkið á loft.

Unglingurinn hnyklaði brúnir, hugsandi á svip. Hvað er þetta? Húfa?

Naujts... þetta er taska, sagði Gelgjan hneyksluð.

Skömmu síðar spurði ég hana hvort hún væri búin að sýna pabba það sem hún er að búa til fyrir ömmu (Litla rasistann).

Aftur hóf hún prjónaskapinn á loft.

Bretinn hnyklaði brúnir og sagði: Hvað er þetta? Húfa?

ÞETTA ER EKKI HÚFA, gólaði Gelgjan. AMMA ÞARF HELDUR EKKI HÚFU. ÞETTA ER TASKA.

Oh, sagði Bretinn, sem stundum (bara stundum) doesn't know when to shut up. But why are there holes in it sweetie?

Ég byrjaði að veifa honum, þar sem ég sat fyrir aftan Gelgjuna. Benda honum á að þetta væri eitthvað sem hann ætti ekki að kryfja að neinu gagni.

Hvað vita karlmenn líka um göt á prjónatöskum, tilkomin vegna þess að nokkrar lykkjur týndust hér og þar á leiðinni að settu marki? (Ekki fríka út, þið karlmenn, sem kunnið að prjóna og dundið ykkur við það í frítímum).

Seinna sat Gelgjan sátt fyrir framan sjónvarpið og mundaði prjónana af hjartans lyst. Ég horfði hugsandi á hana.

Nú finnst mér þú svo stór, sagði ég í vælutóni. Situr þarna og prjónar. Hvað varð um litlu stelpuna hennar mömmu?

Þá lagði Gelgjan frá sér prjónana, setti stút á munninn og sagði með barnaröddinni: Mamma, hún er hér ennþá.

Þá varð mér rórra. Ég sannfærðist um að maður þarf ekki að vera orðinn stór til að kunna að prjóna. Og maður þarf heldur ekki að kunna að prjóna þó að maður sé orðinn stór.. Bara svo það sé á hreinu.

Ég elska hann Palla

 

Nú er gaman! Eruð þið að horfa á Alla leið! Eurovision umræðuþáttinn hans Páls Óskars? Þennan sem á að vera hlutlaus umræða. Hahaha ég er í kasti.

Palli er maður að mínu skapi og er búinn að bæði blóta og nota orðið ''meri'' á fyrstu 5 mínútunum. Um Charlotte Perelli hina sænsku sem hrifsaði 1. sætið af henni Selmu okkar Björns, hérna um árið.

http://video.aol.com/video-detail/charlotte-take-me-to-your-heaven-eurovision-1999-winner/259861236

Sennilega kæmist enginn upp með þetta nema Palli. Ég elska manninn.

Hann upplýsti okkur um að ekki aðeins hefur Charlotte skipt um eftirnafn síðan þarna 1999, heldur líka brjóst, varir og eitthvað fleira.

Palli bjargaði kvöldinu fyrir mér. Ég veit... það þarf ekki mikið til að gleðja mig.

 

 

Að borga eða ekki borga

 

Ég hallast að því að keypt kynlíf sé allt önnur upplifun fyrir karlmenn en kynlíf sem kemur öðruvísi til.

Maður myndi halda að Ronaldo væri ekki tilneyddur til að taka upp veskið. Maðurinn er frægur og bara það kemur sér oft vel þegar menn eru á veiðum. Svo er hann að margra mati hinn ásjálegasti. Þetta hlýtur því að vera eftirsóknarverð aðferð við kynlífsiðkun. Að borga meina ég.

En svo getur líka verið að erfitt sé að finna 3 konur í einu sem eru tilkippilegar í svona fjöldasamkomu. Án greiðslu á ég við.

Æi greyið. Kannski var hann bara einmana. Þeir segja að það sé ekki tekið út með sældinni að vera frægur og ríkur.

O jæja. Það er sama hvað ég reyni. Ég mun aldrei geta rætt þetta á vitrænum nótum. Enda ekki karlmaður. 

 

Ronaldo í útistöðum við klæðskiptinga

Á morgun segir sá lati

 

Það er frábært að finna sig í því að eiga allt að því samræður við Þann Einhverfa. Athugasemdum frá okkur foreldrunum, sem áður kölluðu samstundis á grát og uppnám, er nú tekið af rósemi. Sá Einhverfi er meira að segja farinn að semja. Koma með málamiðlanir.

Ég: Ian, viltu fara úr stuttbuxunum. Ég ætla að setja í þvottavél.

Sá Einhverfi: Nei ekki fottavél

Ég: jú stuttbuxurnar eru skítugar. Leyfðu mér að setja þær í þvottavélina.

Sá Einhverfi (vonglaður á svip): Fottavél á morgun

Ég: Ok á morgun þvoum við stuttbuxurnar

Sá Einhverfi (sigrihrósandi og með áherslu): JÁ

 

Reyndar er þetta uppáhaldsmálamiðlunin hans; Á morgun. Allt á að gerast á morgun. Hann ætlar að bursta tennurnar á morgun. Þvo hendurnar á morgun. Fara í bað á morgun, slökkva á frönsku Toy story á morgun og hann ætlar jafnvel ekki að sofa fyrr en á morgun.

Stundum er það ''seinna'' en helst er það ''á morgun''.

Amma sagði alltaf: á morgun segir sá lati en ég kann betur við útgáfuna frá mömmu hennar Laufeyjar samstarfskonu minnar: Aldrei að gera í dag það sem þú getur gert á morgun.

Þetta er lífsmottóið mitt.

 

Komin heim

 

Ég er komin heim. Eftir langa og stranga daga á sjávarútvegssýningu í Brussel. En skemmtilegir voru þessir fjórir dagar.  Það er að segja kvöldin. Hvernig getur annað en verið skemmtilegt að sitja undir berum himni á hverju einasta kvöldi í skemmtilegum félagsskap, borða góðan mat (oftast), drekka (ótæpilega) mikið af rauðvíni og hlæja þar til manni verkjar í magann?

Það er reyndar ekki rétt að það hafi bara verið skemmtilegt á kvöldin.  Það myndast smávegis kunningsskapur á milli sýnenda svo rölt var á milli sýningarbása og spjallað. Ég hef eytt töluverðum tíma með frönskumælandi fólki og er orðin mjög frönsk. Eða þannig. Er alveg að ná handahreyfingunum. Talið kemur einhvern tíma seinna. Kannski.....  Bonsjour...

Ég hef ekki haft tíma til að blogga eða yfirfara tölvupóst: Vaknað um klukkan átta á morgnana. Sýningin opnar kl. 10 og er opin til 18. Þá upp á hótel í sturtu og yfirhalningu (sem tók sífellt lengri tíma eftir því sem leið á vikuna), og svo út í matarborð, að hitta kúnna o.sfrv. Auðvitað hangir fólk mislengi uppi á kvöldin en þetta hefst allt einhvern veginn.

Svo kostar það heila helvítis formúgu að tengjast interneti á hótelum. Barasta gat ekki réttlætt þann kostnað.

Þessi sjávarútvegssýning er árlegur viðburður . All about buisness. Á sýningartíma á daginn, en ekki síður á kvöldin. Á kvöldin safnast sýningargestir saman á Grand Place torgi í Brussel og maður gæti alveg eins verið staddur á Lækjartorgi á íslensku sumarkvöldi. Torgið er gjörsamlega mökkað af Íslendingum og halda þeir sig aðallega við einn pöbb. Á næsta pöbb eru Norðmenn. Þetta er auðvitað bara fyndið. Svolítið súrrealískt. Sjávarútvegsráðherra mætti eitt kvöldið og hélt uppi fjöldasöng. Stóð sig vel.

Brussels Town Hall (þessi stórfenglega bygging gnæfir yfir torgið)

Og haldið ykkur núna: Ég fór ekki í eina einustu búð. Núll, nix, zero, nét... Kom samt heim færandi hendi. Hljóp um á Heathrow og bjargaði andlitinu. Bretinn fékk sælgæti í tonnavís og krakkarnir DVD myndir.

Núna liggur Sá Einhverfi eins og skata fyrir framan sjónvarpið og horfir á sína mynd. Sem auðvitað er Toy Story. En eitthvað hefur hann smitast af mömmslunni sinni því hann þverneitar að velja annað tal á hana en frönsku.

GLEÐILEGT SUMAR BÖRNIN GÓÐ. Megi þetta sumar verða eins magnað veðurfarslega séð, og það síðasta.