Töfralæknir með gálgahúmor

 

Er í alvöru hægt að vera svona heimskur? Eða kallast þetta örvænting?

Ég geri ráð fyrir að töfralæknirinn hafi grætt vel á ráðleggingunum.

Svo gæti þetta líka hafa verið persónulegt. Kannski standa eiginkona þess serbneska og ''læknirinn'' í ástarsambandi.

 

Laskaður limur

Hvað með ykkur?

 

Sá þennan lista á síðunni hjá Rúnu og ákvað að fara í smávegis sjálfsskoðun. Væri gaman ef þið skilduð eftir svörin ykkar í kommentakerfinu. Hér er gott tækifæri til að svara nafnlaust og sleppa sér í hreinskilninni.

 

1.   ERTU SKÍRÐ/UR Í HÖFUÐIÐ Á EINHVERJUM ?   Jóni Ágústi. hann var æskuvinur pabba en skaut sig þegar þeir voru um tvítugt.

2. HVENÆR FÓRSTU SÍÐAST AÐ GRÁTA ? Í morgun. Eða ég táraðist og þurfti að halda aftur að grátinum.

3. FINNST ÞÉR ÞÚ SKRIFA VEL ? Ég skrifa alveg ágætlega

5. ÁTTU BÖRN ? EF JÁ HVE MÖRG ? tvö og hálft; Dóttur, son og stjúpson.

6. EF ÞÚ VÆRIR EINHVER ANNAR EN ÞÚ ERT,VÆRIRÐU VINUR ÞINN ?  Ef ég væri manneskja sem kynni að meta kaldhæðni þá væri ég besta vinkona/vinur minn.

7. NOTARÐU KALDHÆÐNI MIKIÐ ? haha var ekki búin að taka eftir þessu. Svarið er stórt JÁ

8. FÆRIRÐU Í TEYGJUSTÖKK ?   Nei ekki úr þessu

9. HVAÐA MORGUNMATUR ER Í UPPÁHALDI HJÁ ÞÉR ? Fer eftir því hvar ég er stödd en heima er það Kaffibolli og ristuð brauðsneið með brúnum geitaosti og sultu. Mmmm langt síðan ég hef fengið mér svoleiðis.

10. REIMARÐU FRÁ ÞEGAR ÞÚ FERÐ ÚR SKÓNUM ? Er mjög sjaldan í reimuðum skóm en þegar það gerist þá, nei.

11. TELURÐU ÞIG ANDLEGA STERKA ? Á sumum sviðum.

12. HVERNIG ÍS ER Í UPPÁHALDI HJÁ ÞÉR ?  Ísinn sem amma bjó til á jólunum. Þarf að fara að prófa að búa hann til sjálf. Held að uppskriftin sé til einhvers staðar.

13. HVAÐ ER ÞAÐ FYRSTA SEM ÞÚ TEKUR EFTIR Í FARI FÓLKS ?  Attitute

14. RAUÐUR EÐA BLEIKUR VARALITUR ? Helst húðlitaðan en stundum ljós-ljósbleikan. Rauður minnkar varirnar og ég má nú ekki við því.

15. HVAÐ MISLÍKAR ÞÉR MEST VIÐ SJÁLFAN ÞIG ?  Valkvíðinn og skortur á sjálfsaga

16. HVAÐA MANNESKJU SAKNAR ÞÚ MEST ?  Þessa stundina dóttur minnar sem fór í sumarbúðir í morgun. Annars væri ég meira en til í að hitta ömmu og afa sem bæði eru farin,  í eins og eina kvöldstund. Og svo er það hún Brynja vinkona í Berlín sem ég sakna mikið og báðar systur mínar sem ég virðist aldrei finna tíma til að hitta þó þær séu aðeins í 10 mínútna fjarlægð.
 
17. VILTU AÐ ALLIR SEM LESA ÞETTA SVARI ÞESSUM LISTA ? Það væri gaman.

18. HVAÐA LIT AF BUXUM OG SKÓM ERTU Í NÚNA ? bláum gallabuxum sem þrengja óþarflega mikið að mér í mittið. Skórnir eru svartir ökklaskór með mjög háum og mjóum hæl. Tel mér trú um að ég virki meira hoj og slank eftir því sem hælarnir eru hærri.

19. HVAÐ VAR ÞAÐ SÍÐASTA SEM ÞÚ BORÐAÐIR ?  Ótrúlegt en satt, Stór biti af páskaeggi.

20. Á HVAÐ ERTU AÐ HLUSTA NÚNA ?  Ekkert, en ísland í dag er í gangi í sjónvarpinu.

21. EF ÞÚ VÆRIR LITUR, HVAÐA LITUR VÆRIR ÞÚ ? Svartur held ég

22. HVAÐA LYKT FINNST ÞÉR BEST ?  Lyktin af börnunum mínum. Þegar ég var krakki þá var það lyktin af páfagaukunum mínum.

23. VIÐ HVERN TALAÐIRÐU SÍÐAST Í SÍMA ?  Ellisif vinkonu.

 24. LÍKAR ÞÉR VEL VIÐ ÞÁ MANNESKJU SEM SENDI ÞÉR ÞESSAR SPURNINGAR ?  Ef við erum að tala um Rúnu (sem ég stal þessum lista af) þá þekki ég hana ekki. En mér líka skrifin hennar, ljóðin og ekki síst hvað hún er mikill fuglavinur.

25. UPPÁHALDSÍÞRÓTT SEM ÞÚ HORFIR Á ?  Fimleikar og listhlaup á skautum

26. ÞINN HÁRALITUR ?  Músabrúnt... sennilega ansi mikið músargrátt nú orðið en er þrællituð blondína.

27. AUGNLITUR ÞINN ?  Það er nú eitthvað misjafnt. Sennilega mætti kalla hann grágrænan.

 28. NOTARÐU LINSLUR ?  Nei
 

29. UPPÁHALDSMATUR ?  Á engan svona einn uppáhalds. En finnst svakalega gott að borða góðan mat.

30. HRYLLINGSMYND EÐA GÓÐUR ENDIR? Hryllingsmyndir nenni ég ekki að horfa á lengur. En góður sálfræðitryllir er mitt uppáhald og gamanmynd sem kemur út á mér hláturstárunum.

31. SÍÐASTA BÍÓMYND SEM ÞÚ SÁST Í BÍÓ ?  OMG. Ég man það ekki.

32. KNÚS OG KOSSAR EÐA LENGRA Á FYRSTA DEITI ?  Iss var algjör slut hérna í denn.

33. UPPÁHALDS EFTIRRÉTTUR ? Kaffi og Grand

34. HVER ER LÍKLEGASTUR TIL AÐ SVARA ÞESSU OG BIRTA ? Hef ekki grænan grun

35. HVER ER ÓLÍKLEGASTUR ?  Bretinn og Jenfo. Sami grautur í sömu skál. muuuhaaaa

36. HVAÐA BÓK ERTU AÐ LESA ?  Saffraneldhúsið sem Jenfo lánaði mér. Hún er sennilega orðin langeygð eftir að fá hana til baka, en aðallega vegna þess að hún er svo æst að lána mér fleiri bækur. En bókin er góð.

37. HVAÐA MYND ER Á MÚSAMOTTUNNI ÞINNI ?  Engin mynd, engin músarmotta, engin mús.

38. Á HVAÐ HORFÐIRÐU Í SJÓNVARPINU Í GÆR ? Ekkert

 39. ROLLING STONES EÐA BÍTLARNIR ?  Bæði. Svo ólíkir, varla hægt að bera þá saman.
 
 40. HVAÐ ER ÞAÐ LENGSTA SEM ÞÚ HEFUR FARIÐ FRÁ ÍSLANDI ? Boston held ég

41. HVERJIR ERU ÞÍNIR HELSTU EIGINLEIKAR ? Veit það hreinlega ekki. Held stundum að ég sé Dr. Jekyll og Mr Hyde, svo misjöfn get ég verið. Get t.d. verið óendanlega þolinmóð einn daginn en svo með hættulega stuttan kveikjuþráð þann næsta.

42. HVAR FÆDDISTU ? á Landsspítalanum

43. SVÖR FRÁ HVERJUM ERTU SPENNTUST/SPENNTASTUR AÐ FÁ SJÁ ? Ég er forvitin um alla 

 

Þetta er ekki mín saga sko... enda ekki orðin fertug

Góð saga, svona á föstudegi: 

 

Hér er saga einnar sem er nýlega orðin 40 ára:

Þegar ég var 16, vonaðist ég til að einhvern daginn myndi ég eignast kærasta.

Þegar ég var orðin 18 eignaðist ég kærasta, en það var engin ástríða.

Svo ég ákvað að finna mér ástríðufullan náunga með tilfinningu fyrir lífinu og tilverunni.

Á háskólaárunum var ég með ástríðufullum strák, en hann var of tilfinningasamur. Allt var neyðarástand í hans augum. Hann grét og hótaði að drepa sig.

Ég fann fljótlega að mig vantaði mann sem væri traustur og jarðbundinn.

Loks, þegar ég var orðin 25 hitti ég mjög jarðbundinn mann, en hann var leiðinlegur. Hann var algjörlega útreiknanlegur og varð aldrei spenntur yfir einu eða neinu.

Lífið varð svo leiðinlegt að ég ákvað að reyna að finna mér mann sem að væri spennandi.

Þegar ég var 28 fann ég mjög spennandi gaur, en ég gat engan veginn haldið í við hann. Hann rauk úr einu í annað og gat aldrei verið lengi á sama stað eða verið lengi með sömu áhugamálin. Hann framkvæmdi allt sem honum datt í hug, hvort sem það var hættulegt eða fífldjarft og daðraði við allt sem hreyfðist. Hann var skemmtilegur en áttavilltur.

Þannig að ég ákvað að reyna að finna mann með metnað.

Þegar ég var orðin 31 fann ég loksins gáfaðan mann með metnað. Hann var með fæturna á jörðinni og við giftum okkur. Hann var svo metnaðarfullur að hann skildi við mig, hirti allt sem ég átti og stakk af með bestu vinkonu minni.

Núna er ég 43 og er að leita að kalli með stórt typpi.

 

Smá misskilningur

 

Ég hef skapað smávegis misskilning með því að læsa blogginu mínu.

Ég tók örlítið geðsveiflukast um daginn og ákvað að ég ætlaði bara að hætta þessari vitleysu. Var næstum því búin að henda út öllu draslinu en féll frá þeirri hugmynd. Þá fannst mér nærtækast að læsa dótaríinu. Sem svo aftur orsakaði það að fólk hélt að ég væri enn að setja inn færslur, sem væru ekki ætlaðar öllum.

Því detta hér inn í lange baner óskir um að fá lykilorð. Ég var sest niður og ætlaði að fara að svara hverjum og einum með tölvupósti og útskýra málið en í sannleika sagt þá féllust mér hendur. Þetta er því svona fjölda-póstur, ætlaður öllum sem hafa áhuga.

Þar sem er ekki um neinar færslur að ræða og ekkert lykilorð þá mun ég hafna öllum beiðnunum en vil bara koma því á framfæri að þegar ég set inn blogg aftur (þetta er ekki blogg sko) þá verður það öllum opið.

Verð að viðurkenna að ég tek öllum þessum beiðnum sem hlýjum kveðjum og get ekki annað en þakkað ykkur fyrir.

Má til með að segja ykkur í leiðinni frá dags-afrekum Þess Einhverfa.

Það var hér áðan, venjuleg niðurtalning í tannburstun; eftir fimm mínútur - þrjár mínútur - tvær mínútur.... svo gleymdi ég mér.

Eftir nokkra stund ranka ég við mér og kalla: Ian, bursta tennurnar núna.

Nei, var svarið.

Jú, bursta tennurnar NÚNA

Þá kom líka þessi flotta og fullkomna setning:

Ég er búin að bursta tennurnar

Ég trúði ekki mínum eigin eyrum en stráksi margtuggði þetta ofan í mig og Gelgjan staðfesti eftir að hafa farið og athugað hvort tannburstinn hans væri blautur. Jú, hann er búinn að bursta, sagði hún.

Afrakstur dagsins: 6 orða fullkomin setning, með góðum framburði. Geri aðrir betur.

En svo átti ég líka símtal við Þann Einhverfa í dag og þar var framburðurinn ekki eins góður. Allavega ekki ef við erum að tala um íslensku.

Þegar Sá Einhverfi tekur upp símann þá  kemur alltaf frá honum ofsalega eðlilegt ''Halló''. Tónninn er þannig að þér finnst þessi aðili á hinum endanum vera meira en til í spjall. Og það er hann vissulega. En það hljómar svona:

dabbadabbadibbí dúbbarúbbabibbirídída dúddúlúlúbabbasam.......

Og í dag var það nákvæmlega þannig. Ég hringdi heim og hélt fyrst að Gelgjan hefði svarað því þetta ''Halló'' er svo bjart og glaðlegt og greinilegt. En svo kom runan:

dibbidibbdibbdibbdibb dabbadabbadibbí dúbbarúbbabibbirídída dúddúlúlúbabbasam.......

ég gólaði upp í eyrað á honum: hæ Ian, þetta er mamma. Segðu hæ segðu hæ. Ian segðu hæ...

diddibibbdibb mabblabba dúbbídabbaarabbababba... ég hefði eins getað verið að tala við sjálfvirkan símsvara.

En svo læddi sér þarna mitt á milli rússnesku orðanna: ''mamma koma heim'', og áfram hélt hann: sabbamabbdabbe dibbídabbedaddara. Og að lokum glaðlegt: Ókey bææææ.

Svo lagði hann símann frá sér án þess að leggja á.

Ég varð að gjöra svo vel að hringja í gemsann hjá Unglingnum til að ná sambandi heim aftur.

 

Ekki það að ég hafi nokkurn áhuga á fótbolta...

 

...en verð að óska Bretanum innilega til hamingju. Hann er staddur úti í bæ einhvers staðar með fleiri köllum og ég efast ekki um það eitt andartak að tárin streyma í stríðum straumum hjá þeim öllum. Gleðitár alltso.

Svo eru fleiri naglar sem ég þekki sem eru grátandi núna... af mismunandi ástæðum þó. Og er ég með vinnufélaga mína í huga.

Einn mann veit ég sem var gjörsamlega óþolandi í vinnunni í dag og fékk ég leyfi hjá konunni hans til að berja hann. Hann fann svona fótbolta-áhorfenda-klið á netinu og spilaði á fúll blast í dag. Var að gera mig vitlausa. Þessi maður mun mæta í United bolnum sínum næstu daga, eða þar til hann fer að lykta.

Annan mann veit ég sem mun ekki mæta í vinnupartýið hér á föstudagskvöldið því hann veit að hann verður hafður að háði og spotti allt kvöldið. Lagður í einelti. Fyrir að vera Chelsea-maður.

Jón minn þetta er allt í lagi. Þér er óhætt að koma. Ég skal passa þig.

Unglingurinn unir glaður við sitt á efri hæðinni. Búinn að öskra sig hásann yfir leiknum en sönglar nú inn í herbergi.

Já það má segja að mér létti yfir úrslitunum. Ekki það að ég hafi nokkurn áhuga á fótbolta.. það bara hefði orðið óþolandi ástand að búa við, bæði hér heima og í vinnunni, ef þetta hefði farið á hinn veginn.

Man. Utd Evrópumeistari

Töfralausnin fundin?

 

Ég held ég hafi dottið niður á töfralausn í gær. Á vansæld Þess Einhverfa þegar breytt er út af venjulegri rútínu.

Mér var búið að hálfkvíða fyrir mánudeginum því það er mögnuð vika framundan hjá drengnum og ekki seinna vænna að kynna dagskrána fyrir honum.

Mér datt skyndilega í hug að setja upp vikuplanið í Excel í tölvunni hér heima. Hafa það skriflegt frekar en myndrænt. Skýrt og skorinort.

Þegar ég var sátt við niðurstöðuna, mundu ég skyndilega eftir litunum á dögunum. Í Öskjuhlíðaskóla læra krakkarnir meðan annars að þekkja vikudagana eftir litum. Sá Einhverfi var mjög fljótur að tileinka sér það strax í fyrsta bekk. Hver vikudagur hefur sinn lit. Ég ákvað að merkja hvern dag með sínum lit.

Svona lítur þetta út:

 

Mánudagur	Þriðjudagur	Miðvikudagur	Fimmtudagur	Föstudagur	Laugardagur	Sunnudagur
19.maí	20.maí	21.maí	22.maí	23.maí	24.maí	25.maí
Rúta	Rúta	Rúta	Rúta	Rúta	Mamma kemur	Mamma og Ian
Skóli	Skóli	skóli	skóli	skóli	í sveitina	fara í bílinn
Vesturhlíð	Vesturhlíð	Vesturhlíð	Vesturhlíð	Vesturhlíð		og heim
rúta	rúta	rúta	rúta	Fríða sækir Ian	mamma lúllar
heim	heim	Hólaberg	Hólaberg	í bílinn	með Ian í sveitinni
				í sveitina

 

Svo kallaði ég á stráksa sem settist í fangið á mér fyrir framan tölvuskjáinn. Ég sagði ekki eitt einasta orð en fylgdist með honum renna augunum yfir handbragðið.

Hann virti skjáinn nokkuð lengi fyrir sér, stóð svo upp og gekk í burtu. Ég varð svolítið hissa en gerði ráð fyrir því að hann hefði ekki skilið það sem hann var að horfa á. Svo ég kallaði á hann aftur og í þetta skiptið las ég yfir hvern dag fyrir sig og fylgdi línunum með fingrinum. Hann horfði þegjandi á en myndaði orðið ''Hólaberg'' með vörunum.  Fyrir þá sem ekki vita þá bregst krakkinn venjulega vægast sagt illa við því orði, sem og öllum öðrum tilkynningum um breytta dagskrá.

Að lestri loknum, stóð hann upp, fór upp í herbergið sitt og stuttu síðar heyrði ég hann syngja um fullorðna fólkið sem er svo skrítið og er alltaf að skamma mann.

Ég var enn opinmynnt af undrun þegar Bretinn kom heim.

Ég krosslagði líka fingur þegar drengurinn byrjaði að þylja vikudagskránna orðrétt frá efri hæðinni. Beið eftir kastinu. Sem aldrei kom.

En hann þuldi svo fjandans dagskránna allt að því stanslaust í klukkustund. Og svo byrjaði hann að stríða mér með því að fara rangt með hana og hló eins og vitleysingur þegar ég leiðrétti hann.

Ég vona að ég sé dottin niður á töfralausnina á mesta vandamálinu í umgengni við snúllann minn. Hvort það eru stafir í stað teikninga, skjár í stað pappírs eða litirnir... ég veit það ekki. En puttarnir verða krosslagðir þar til þetta tiltekna vikuplan rennur sitt skeið.

 

Eurovision og fyllerí á fyllerí ofan

 

Við erum að sigla inn í Eurovision vikuna.

Ég veit ég veit. Enginn horfir á Eurovision en það horfði heldur enginn á Dallas í denn, en samt tæmdust götur landsins af einhverjum stórfurðulegum ástæðum á sýningartíma þáttanna. Á sama undarlega hátt verður ansi fámennt utandyra hér á landi nk. fimmtudagskvöld.

Helstu heimildir um það sem er í gangi núna í Serbíu er að finna hjá Jóni Arnari sem og allan lagalistann. Og um það sem er að gerast á bak við tjöldin getum við lesið á blogginu hennar Ingibjargar sem er stödd í innsta hring á staðnum.

Áfram Ísland!

Annars er lítið að frétta á þessum vígstöðvum.

Á morgun mun ég kynna fyrir Þeim Einhverfa dagskrá vikunnar sem er óvenju mögnuð. Hólaberg miðvikudag og fimmtudag. Á föstudag munu Fríða & Co sækja hann í Vesturhlíð og hverfa upp í sumarbústað með barnið mitt. Vá hvað stráksi mun flippa þegar ég legg dæmið niður fyrir hann.

Þetta þýðir að frá miðvikudagsmorgni til sunnudags eftirmiðdags mun ég ekki sjá snúllann minn. Nema að ég taki boðinu og skelli mér upp í bústað til þeirra á laugardaginn. Sem ég mun sennilega gera.

Hversu snemma sú ferð verður farin, fer þó eftir því í hversu góðu standi ég verð eftir að hafa haldið vinnustaðagrillpartý á föstudagskvöldið nk. Þá mun húsið mitt fyllast af snarklikkuðu liði (þá á ég sérstaklega við fólkið frá Keflavík). Ég auglýsi hér með eftir útkösturum. Held það muni ekki veita af eins og þremur slíkum á staðnum.

Ojá krakkar mínir. Maður er ekki fyrr búin að jafna sig á einu fylleríinu, þegar maður er farin að plana það næsta. Og ef Eurobandið verður á sviðinu í Belgrad á laugardagskvöldið... jæts.. Vogur here I come. Ég er sko sannur Íslendingur. Það segir Bretinn allavega.

 

Leiðrétting og afsökunarbeiðni

 

Ég get verið ansi fljótfær og framkvæmt vanhugsaða hluti. Mér fer þó fram með aldrinum. En stundum bíta mínar eigin gjörðir mig í rassinn og þá finnst mér verst ef ég hef sært einhvern á leiðinni eða gert honum rangt til.

Með ógætilegu orðalagði í færslunni hér á undan mátti skilja það sem svo að Friðrik Þór hefði haft látið frá sér þau orð sem þar koma fram. Það var auðvitað ekki svo, heldur var það vinur minn Loopman sem tjáði sig opinskátt um sínar skoðanir og tilfinningar í garð nokkurra bloggara.

Friðrik Þór hefur tjáð mér að hann kæri sig ekki um að nokkur maður haldi að hann hafi verið að atyrðast út í mig, og því vildi ég leiðrétta þetta og biðja hann afsökunar á þeim misskilningi sem þetta kann að hafa valdið.

Reyndar langar mig líka að biðja Loopman afsökunar ef ég hef gefið í skyn að þetta komment hans hafi farið fyrir brjóstið á mér. Þvert á móti hefur það kætt mig mikið og ég hef fengið nokkur símtöl frá vinum sem hafa vitnað í einstaka setningar úr þessu kommenti  og hlegið yfir skemmtilegu orðalagi hans og athugasemdum.

Að lokum vil ég koma á framfæri minni eigin skoðun á blogginu sem slíku. Í mínum huga er bloggið vettvangur sem fólk kýs að nýta á sínum eigin forsendum. Hvort sem það er til að tjá sig um persónuleg mál eða dægurmál, einu sinni í mánuði eða hundrað sinnum á dag. Svo framarlega sem persónulegt skítkast er látið eiga sig.

Á móti kemur að við mannfólkið höfum alltaf, og munum alltaf, finna farveg  fyrir ríg manna á milli. Á milli landa, milli kynþátta, milli áhangenda fótboltaliða, milli bæjarfélaga, milli deilda innan fyrirtækja, milli stjórnmálaflokka... og á milli bloggara.

Haldið friðinn og strjúkið kviðinn.

Ég er soldið þunn en annars fín.

 

Hvernig myndi Gelgjan bregðast við

 

 

Ég fékk þetta sent í tölvupósti áðan frá henni Ástu Birnu vinkonu minni. Viðurkenni að ég táraðist þegar ég las niðurlagið (er greinilega eitthvað á mjúku nótunum í dag). En það er allt í lagi. Gott að væta hvarmana öðru hverju, ekki síst þegar það er eitthvað sem hlýjar manni um hjartað.

En ég hló líka, því mér datt Gelgjan í hug, og hvernig hún myndi bregðast við sömu aðstæðum. Ekki alveg eins og þessi litli strákur hér: 

 

Móðurást

Lítill strákur kom til mömmu sinnar

þegar hún var að taka til kvöldmatinn.

Hann rétti henni miða sem hann hafði

verið að skrifa á.

Mamman þurrkaði sér um hendurnar

og las það sem stóð:

 

Fyrir að slá blettinn = 500 kr

Fyrir að búa um rúmið mitt

þessa vikuna = 100 kr

Fyrir að fara í búðina = 50 kr

Fyrir að leika við litla bróður minn

á meðan þú fórst í búðina = 25 kr

Fyrir að fara út með ruslið = 100 kr

Fyrir að fá góðar einkunnir = 500 kr

Fyrir að raka garðinn = 200 kr

 

Á meðan mamman stóð þarna og horfði á strákinn sinn

bíða spenntan eftir því að fá peninginn flugu þúsundir

minninga í gegnum huga hennar. Þannig að mamman náði

sér í penna og skrifaði hinum meginn á miðann:

 

Fyrir níu mánuðina

sem ég gekk með þig = 0 kr

Fyrir næturnar sem ég sat með þig,

hjúkraði þér, bað fyrir þér = 0 kr

Fyrir tímann og tárin

og kostnaðinn í gegnum árin = 0 kr

Fyrir næturnar sem ég sat andvaka

hrædd um þig og áhyggjurnar

í framtíðinni = 0 kr

Fyrir ráðin og vitneskjuna

sem ég gaf þér

og skólakostnaðinn er ég greiddi = 0 kr

Fyrir dótið, matinn og fötin,

og fyrir að þurrka nebbann þinn = 0 kr

 

Hún sagði við son sinn, þegar þú leggur þetta allt saman

hvað það kostar mig að elska þig þá er það frítt.

 

Stráksi las miðann og leit á mömmu sína

með tárin í augunum. Svo skrifaði hann á miðann sinn með stórum stöfum

GREITT AÐ FULLU.

 

Ég get aftur á móti fullyrt að Gelgjan myndi bregðst öðruvísi við. Hún myndi sennilega horfa á mig með mæðusvip og benda óþolinmóð á listann. Jafnvel pikka í hann með blýanti til áherslu. Og minna mig á að ég hefði valið þetta sjálf.

Hún er svo rökföst hún dóttir mín, þegar hún hefur mál að verja.

Ég er sjúk í athygli og þið eruð hjörðin mín

 

 

Ekkert er betra en sjálfsskoðun af og til. Við lærum eitthvað um okkur sjálf, eins lengi og við lifum, þó vissulega sé misjafnt hversu vel hver og einn þekki sjálfa sig.

Nú er það svo, að þegar persóna er jafn athyglissjúk og ég sjálf, þá er fátt sem gleður hennar litla  hjarta jafn mikið og að sjá að fólk úti í bæ hafi skoðun á henni. Tali um hana. Skiptir þá engu hvort það umtal er gott. Slæmt umtal er betra en ekkert, í huga athyglissjúkra. Það ætti ég að vita best sjálf.

Svo finnst mér líka óendanlega gaman að sjá að fleiri en ég eru haldnir þeirri sjálfspyntingarhvöt að liggja yfir einhverju sem fer í taugarnar á þeim. Sjálf dregst ég að til dæmis sjónvarpsefni sem fer í taugarnar á mér. Skemmti mér við að hneykslast á leikurunum/efnistökum/tónlistinni/þýðingu, eða hverju því sem fer í pirrurnar á mér. ''Skemmtilega hallærislegt'' efni er það besta sem ég veit. Helst það hallærislegt að ég roðni út að eyrum af skömm fyrir hönd viðkomandi.

Mig langar til að deila með ykkur skrifum ónefnds bloggara um mig og fleira fólk,  í athugasemdarkerfi hjá öðrum ónefndum bloggara. (Ég tek fram að nú er ég að reyna að vera tillitssöm).

Ég bið ''hjörðina'' mína endilega að láta heyra sem hæst í sér, því ekki viljum við taka frá þessum aðila þá þenslu sem þið og ég, getum skapað í sameiningu, á hans taugum.

Kæri (ó)vinur, takk fyrir þá ómældu skemmtun sem þú hefur veitt mér í dag. Ég auðvitað hékk inn á blogginu allan liðlangan vinnudaginn og fylgdist með framvindu mála. Því mér þykir svo gaman að lesa um mig. Að frátöldum þeim tíma sem ég eyddi í Kringlunni, verslaði mér fatnað og drakk kaffi með vinkonu. Allt á fullum launum. Hugsaðu þér!

Helst af öllu vildi ég bjóða þér í enskan morgunmat um næstu helgi en á erfitt með það, þar sem ég finn þig ekki í símaskránni. Þú þyrftir nebblega að koma inn á heimilið mitt og sjá heimilislífið með eigin augum. Og eyrum. Þá fyrst myndirðu skilja merkingu orðsins ''tuðari''.

 

Ég hef verið bloggari ansi lengi, byrjaði á því fyrst árið 1998. Hef bloggað hér og það með hléum síðan þá.  Það sem mér finnst persónulega um þessa "topp 4" bloggara. Áslaugu Ósk hef ég lítið lesið og get því ekk fullyrt um hana eins og um hina þrjá. En Jenny, Jóna og Stefán eiga það sameiginlegt að fara heilmikið í taugarnar á mér. Fyrst og fremst vegna þess að þau blogga þannig að það eru margar færslur á dag. Maður fær á tilfinninguna að þau eigi sér ekkert líf.

Jóna Á Gísladóttir bloggar eins og wannabe rithöfundur. Sem hún reyndar er :) Segir það sjálf á sínu bloggi. En hún er með ákveðinn stíl. Stíl sem ég gagnrýndi hana á hennar eigin bloggi hér um daginn og uppskar skæðadrífu af gagnrýni og skítkasti frá "já hjörðinni" sem kommentar á bloggið hennar svona: "ooo þú er svo mikið æði; fjöskyldan þín er frábær, þú ert svo hugrökk..." og svo framvegis. Ég á afskaplega erfitt með að sjá fólk opna sig svona og sína fjölskyldu á netinu, sérstaklega þegar hún talar um börnin sín. Það fylgir mikil ábyrgð því að blogga um einstaklinga og setja allt um þá á netið. Eins er þarna mikið af bloggtuði frá henni.

Jenny Anna er manneskja sem bloggar stórar færslur um fréttir oft á dag. Sem þýðir að, rétt eins og Stefán sem gerir slíkt hið sama, þau eru alltaf ofarlega á listanum yfir ný blogg og því klikkar fólk á þeirra link. Þó svo innihaldið sé frekar krappí. Jenny tuðar eiginlega meira en Jóna, sem er talsvert afrek.

Stefán er með myndarlega höku, en ekki nægilega skemmtilegar skoðanir. Hann er einum of mikill SUS frjálshyggu sveimhugi fyrir minn smekk. Hann er líka það meðvitaður um fjölda lesenda á sitt blogg, rétt eins og hinar tvær allavega, að hann er með svona "disclaimer" sem hann beinir að lesendum sínum

Allir þessir 3 bloggarar hafa það sameiginlegt að banna eða vera á móti nafnleysi. Allir 3 eiga það sameinginlegt að tuða rosalega mikið. Stefán kannski skárri en þær tvær. En það sem einkennir þau er gríðarleg athyglis sýki sem manifestar sig þannig að þau rasa út um allt og ekkert. Ef þetta væri skemmtilegt sem þau rita væri það bara gott mál, en því miður er það ekki svo.

Þessi "Já mafía" sel eltir þetta fólk á spjallinu er líka frekar sad lið. Eins og Obi Wan Kenobi orðaði það hér um árið....."Who's the more foolish: The fool, or the fool who follows him?"

Ætli ég verð ekki hrópaður í kaf núna.