Ég þekki nokkrar svona

Það er að segja húsmæður, sem myndu (reyndar) sjálfar taka til og þrífa smá áður en the hired help mætti á svæðið.

 

Egill Helga og fröken bláeygð

Vegna þess hversu ofsalega bláeygð ég er þegar kemur að pólitískum tengingum við miðlana, pólitískum tengingum við fyrirtæki, pólitískum tengingum við peninga-áhrifafólk og pólitík yfirhöfuð þá spyr ég ykkur sem eruð ekki eins fallega eygð og ég:

Afhverju er Egill Helgason skyndilega farinn að blogga á moggablogginu? Hefur það pólitískt séð eitthvað að gera með að hann er að fara yfir til RUV?

Var hann áður með bloggsíðu á Vísi? Og hefur það þá pólitískt að gera með að hann starfaði á Stöð 2.

Bara forvitni. 

 

 

Nú getur sumarið komið

Gelgjan útskrifuð úr 4. bekk með mjög góðan vitnisburð. Stolt af henni. Sá einhverfi rekur endahnútinn á skólann á morgun á vorhátíð Öskuhlíðarskóla. Skólabíllinn kemur og pikkar hann upp um 10:30 í fyrramálið og vorhátíðin stendur yfir frá kl. 11-14.

Ég er í fríi á morgun og ætla að skella mér á vorhátíðina frá kl. svona 12. Það verða hestar á staðnum og teymt undir krökkunum, trampólínin standa fyrir sínu, grillaðar pylsur o.fl.

Ég mun að sjálfsögðu bjóða Gelgjunni með en ég veit að hún ''nennir sko ekki að fara og vera þarna með fullt af einhverjum fötluðum krökkum''.

Einu sinni þegar hún var þreytt á bróður sínum skrifaði hún miða og límdi á herbergishurðina hjá sér.

 

Fötluðum bannaður aðgangur

Hér er Öskjuhlíð um Öskjuhlíð frá Öskjuhlíð til Öskjuhlíðarskóla

Miðvikudagur 06. júní 2007

kl 03:07 Vakna við að Sá Einhverfi skellir klósettsetunni upp með látum sem honum einum er auðið, pissar, sturtar niður og kemur svo hlaupandi þungum skrefum og hendir sér upp í rúm á milli mín og Bretans.

kl. 03:25 Ég hasta á Þann Einhverfa eftir að hafa hlustað á Í grænni lautu þrisvar sinnum, talið upp að 10 nokkrum sinnum og einn hlut sem byrjar á hverjum og einum staf í stafrófinu, s.b. aaaaaaa api - bééééé banani - dééééé dóóóós - eeeee engill.... osfrv. Einnig óskaði hann öllum í fjölskyldunni til hamingju með afmælið og spjallaði við hundana

kl. 03:55 Enn er ég að hasta á Þann Einhverfa

kl. 06:50 Ýti ég á ''blunda'' á símanum og held því áfram alveg til

kl. 07:27 þegar ég tek ákvörðun um að láta Þann Einhverfa með munnræpuna sofa skólabílinn af sér, bara af því að það er svo gott að horfa á hann sofandi og þegjandi

kl. 07:45 hleyp ég út til að láta bílstjórann á skólabílnum vita að Sá Einhverfi sé ennþá sofandi og muni ekki ferðast með skólabílnum þennan morguninn. Kemst þá að því að aðeins einn farþegi er í bílnum og bílstjórinn samt búinn að vera að keyra síðan kl. 7. Það voru því fleiri en ég sem nutu þess í morgun að horfa á sofandi og þegjandi fatlaða einstaklinga með nætur-munnræpu.

kl. 09:05 horfi ég á Þann Einhverfa glaðan og kátan í fataklefanum í Öskjuhlíðaskóla. Hann söng á meðan hann klæddi sig í inniskóna og ég tek fram að það er óvenjulegt að hann sé svona ánægður þegar búið er að brjóta á rútínunni hans og hann þarf að ferðast í bíl mömmu í skólann í stað skólabílsins. Svo komumst við að því að skólastofan var læst og miði til okkar á hurðinni; Erum í tónmenntastofunni. En meira rútínubrot þoldi káti strákurinn ekki, hann fór að háskæla og tárin spýttust í allar áttir. Þoldi náttúrlega alls ekki að komast ekki inn í stofuna og byrja morguninn eins og hann var vanur.

kl. 09;10 keyri ég eftir veginum sem liggur í gegnum Öskjuhlíðarskóginn og niður að Loftleiðum.

kl. 09:15 þramma ég inn í tölvudeildina í vinnunni, grimm á svip með tölvuna mína sem ég nota til að vinna á heima (og til að blogga) og heimta lausn á vandamálinu og það strax. Þygg samt vínber af strákunum og

kl. 09:25 hlamma ég mér loks í sætið mitt í vinnunni

kl. 13:30 byrja ég að hringja og væla í Unglingnum (stjúpsyninum) því Vesturhlíð (viðvera barna í Öskjuhlíðarskóla eftir skólatíma) er að undirbúa sig undir sumarnámskeiðin og því engin viðvera sem eftir lifir þessari viku. Var því von var á drengnum heim með skólabílnum um kl. 14. Ég aftur á móti sá fram á að ná aldrei að komast út af vinnustaðnum í tæka tíð svo ég náði að kría út klukkustundar pössun hjá Unglingnum áður en hann færi sjálfur til vinnu.

kl. 14:45 mútaði ég Gelgjunni og vinkonu hennar með loforði um kleinuhringi og kökusneið ef þær litu eftir Þeim Einhverfa til kl. 15:30

kl. 15:30 hentist ég inn í ónefnt bakarí þar sem ekkert var til í og þaðan aftur út í bíl og spændi upp malbikið á leið minni í Nóatún. Þar fann ég kleinuhringi og fleira gúmmelaði og snaraðist inn úr dyrunum heima hjá mér með öran hjartslátt

kl. 15:45. Töfraði fram ''homemade'' drekkutíma handa Gelgjunni, vinkonunni og Þeim Einhverfa og hóf svo leit að gemsanum mínum því ég þurfti að hringja í vinkonu mína, til að fá fréttir og bað í hljóði að hún hefði ekki slæmar fréttir að færa eftir læknisheimsókn í morgun. Fann ekki gemsann. Hringdi í Nóatún (úr heimasímanum) og fékk staðfest að ég hefði gleymt símanum þar. Hringdi svo í vinkonu mína og var alls ekki viss um að ég væri að hringja í rétt númer því öll númer sem einu sinni eru fest í phonebook gemsans eyðast sjálfkrafa út af heilanum í mér. Fékk góðar fréttir sem betur fer.

kl. 16:01 tilkynnti ég Gelgjunni að við þyrftum að taka þann einhverfa með á bekkjarkeiluna sem byrjaði kl. 17. Því var harðlega mótmælt. Hún nennti sko ekki að hafa bróðir sinn hlaupandi um á nærbuxunum í Keiluhöllinni (hann fer úr buxunum þar sem hann kemur ef hann kemst upp með það, svo framarlega sem honum líkar staðurinn). Gelgjan sagðist því frekar vilja sleppa bekkjarkeilunni en taka þennan svarta blett á fjölskyldunni með á opinberan stað. Samþykkti þó með trega þegar vinkonan mótmælti því að missa af skemmtuninni, en hún átti að fljóta með okkur.

kl. 16:29 tekst mér að slíta Þann einhverfa frá Múmínálfunum með loforði um bíltúr og tróð liðinu í bílinn. Hafði þá tekið ákvörðun um að skutla drengnum í vinnuna til pabba síns svo Gelgjan gæti notið sín í keilunni.

kl. 16:30 hleyp ég inn í Nóatún og næstum því í fangið á konunni góðu sem gætti gemsans. Urðu fagnaðarfundir. Hjá mér og gemsanum.

kl. 16:45 vinka ég Þeim Einhverfa þar sem hann situr í sófanum í stúdíóinu hjá pabba sínum. Hann er örlítið undrandi á svipinn en kveður mig samt.

kl. 17:00 Geng ég ásamt Gelgjunni og Vinkonunni inn í Keiluhöllina í Öskjuhlíð og byrja að reyna að skipuleggja og stjórna 15 gelgjum á einu bretti.

kl. 19:07 Geng ég út úr Keiluhöllinni í Öskjuhlíð með suð fyrir eyrum eftir hávaðann

kl. 19:30 Hálf-ligg ég og hálf-sit í hægindastól í stofunni minni með lokuð augun og óska þess heitt að ekki hefði akkúrat valist þetta kvöld til að halda Aðalfund foreldrafélags Öskjuhliðarskóla í kvöld.

kl. 19:50 sest ég upp í bílinn minn og segi: Bara á sama stað og vanalega takk. Og hann keyrir niðrí Öskjuhlíðarskóla.

Hann ætti ekki að fitna allavega

Sumir menn halda að þeir séu gjöf frá Guði

Eitt sinn er ég var stödd í New York ákvað ég að fá mér setjast niður og fá mér lunch þó ég væri ein á ferð (Geri þetta nú ekki oft). Eftir að ég var búin að panta og beið eftir matnum komu tveir menn og settust við borðið hjá mér. Ég sendi þeim drápsaugnaráð sem venjulega virkar en það gerði það ekki í þetta skiptið. Ég brá því á það ráð að snúa hring sem ég ber alltaf á vinstri hendi, þannig að steinninn sneri inn í lófann, því þá lítur hann út eins og giftingarhringur. Svo lagði ég höndina á borðið og vonaði að þetta hint myndi nægja til þess að þeir hypjuðu sig í burtu.

Þeir tóku loksins hintinu og létu sig hverfa. Mér tókst að ná mynd af þeim og birti hana hér sem aðvörun til ykkar ef þið skilduð nú rekast á þá.

Ég meina það.... sumir menn halda bara að þeir séu Guðsgjöf til kvenna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þið eruð alveg frábær

Vildi bara segja ykkur hversu frábær þið eruð. Ég henti inn þessari ''afmælisfærslu'' hérna síðast og með henni upptalningu á áhugaverðu umræðuefni sem kom upp við kaffiborðið.

Þetta eru málefni sem margir hafa skoðanir á og mismunandi eru þær skoðanir.

Þetta var ekki ætlað sem spurningar sem þið þyrftuð að svara en mikið ofsalega var þetta skemmtilegt.

Við ykkur öll sem höfðuð fyrir því að svara samviskusamlega eins og um próf væri að ræða og þið hin sem deilduð með mér allskonar æskuminningum, skoðunum, fyrirkomulagi á heimilinu og draumórum (samanber sr. Svavar ), segi ég takk fyrir góða skemmtun og frábærar undirtektir.

Afmæli, pólitík og hversu langt teygist naflastrengurinn

Skemmtilegustu barnaafmæli sem hægt er að fara í eru hjá minni yndisfögru vinkonu Ellisif og fjölskyldunni hennar. Heimasætan þar á bæ varð 7 ára í dag og það var boðið til veislu.

Þið vitið hvernig þessi barnaafmæli eru. Amma og afi, frænkur með sín börn og vinkonur mömmunnar með sín börn. Mjög týpýskur hópur.

En munurinn á barnaafmælunum sem eru haldin á þessu heimili og öðrum sem ég þekki til á, eru þau að frændurnir mæta líka og eiginmenn vinkvennanna einnig. Og gera það með gleði. Og það er ekkert hálftíma stopp rétt til að sýna á sér andlitið og lit í leiðinni. Nei, í dag voru þetta sko 4 tímar og við hefðum alveg verið til í að stoppa lengur ef ekki hefði þurft að koma Þeim Einhverfa heim í bælið.

Þar sem heimilisfaðirinn er bakari af listamannagerðinni eru terturnar meistaraverk og svo spillir ekki fyrir að Ellisif hin fagra er snillingur í eldhúsinu, hefur það frá mömmu sinni. Því fór það svo að svínalundirnar sem Bretinn ætlaði að elda í sunnudagsmatinn voru náttúrlega settar aftur inn í ísskáp þegar heim var komið, og verða að bíða betri tíma.

Við borðið sem svignaði undan kræsingunum sem glöddu jafnt auga sem maga var ýmislegt spjallað og svo fór að pólitíkin (sú illa tík) slæddist inn í umræðurnar. Út frá því spunnust umræður um fæðingarorlof karla, hlutverk þeirra á heimilinu, hvort menn í dag væru orðnir of kvenlegir og svo mætti lengi telja eins og þið getið ímyndað ykkur.

Ætla að birta hér nokkrar spurningar/vangaveltur sem komu upp á yfirborðið í dag og fengust engin svör við. Eða öllu heldur mörg mismunandi svör. Set þetta hérna fram bara eins og það rifjast upp fyrir mér og ekki í neinni lógískri röð.

1. Er rétt af Árna Johnsen að fara í framboð í ljósi brota sinna?
2. ef ekki, afhverju ekki? Er ekki rétt að menn sem sitji af sér brot fái að byrja upp á nýtt? Er ekki fangelsisdómur til þess gerður að menn sitji hann af sér og bæti þar með fyrir brot sitt og skuldin til samfélagsins sé greidd?
3. Er fæðingarorlof karla rétta leiðin? Væri ekki betra að x margir mánuðir í fæðingarorlof væri fyrir hvert barn sem fæddist og foreldrarnir réðu sjálfir að öllu leyti hvernig þeir ráðstöfuðu þeim mánuðum.
4. Er það rétt eða rangt að barn sé háðara móður sinni en föður sama hvernig á það er litið?
5. Urðu breytingar til hins verra þegar konur fóru að herja á vinnumarkaðinn hvað varðar börnin okkar? Væru börn ekki almennt betur sett í dag er línurnar væru eins skýrar og þær voru hér áður fyrr þegar allar mæður voru heimavinnandi og börn léku sér í tugatali saman úti í boltaleikjum, einni krónu, stórfiskaleik og hvað þetta hét nú allt saman?
6. Er strákum leyft að þroskast á sínum forsendum? Fá þeir leyfi til að vera Strákar með öllu sem því fylgir? Þurfa þeir ekki að fá leyfi til að vera í sínum Pang pang leikjum í friði, klifra í trjám og byggja stíflur í stað þess að þvinga fram í þeim fínhreyfingar með perlum og föndri í leikskóla?
7. Eru ennþá til stjórnmálamenn sem eru í jobbinu af hugsjón eða eru þetta allt saman bévítans eiginhagsmunaseggir og framapotarar?
8. Væri möguleiki að breyta stjórnmálum á Íslandi þannig að kosið væri um fólk og málefni en ekki flokka?
9. væri slíkt vænlegt til árangurs?
10. Er ekki kominn tími til að við horfumst í augu við að karlmenn/strákar og konur/stelpur eru ólík, með ólíkar þarfir og tilfinngar, og förum að haga okkur samkvæmt því?
11. Hefur það munstur sem við ólumst upp í, áhrif á hvernig heimilismunstri við viljum ala börnin okkar upp í.

Ætla ekki að tjá mig hér um mínar skoðanir á öllum þessu en langar þó að segja að þrátt fyrir að vera jafnréttislega sinnuð þá held ég að engin geti mótmælt því að börnin okkar voru öruggari þegar mamma var heima, tilbúin með heitt kakó og brauð þegar komið var inn á drekkutíma.

Aftur á móti tel ég ekki að það myndi skipta máli hvort mamma eða pabbi hitaði kakóið.

Thats all I'm gonna say for now good people.

Enn úr bókinni Kynlíf, frá árinu 1937

Ég hef skrifað upp hérna á blogginu greinar úr bókinni Kynlíf, frá árinu 1937 (tölvuskrattinn er að stríða mér svo ég get ekki linkað en þið finnið þetta í marsfærslum hjá mér). Voru þetta kaflar sem fólu í sér leiðbeiningar fyrir brúðguma á því hvernig standa eigi að afmeyjun á brúði sinni. Hlægilegt og grátlegt í senn.

Ég var að fletta í gegnum bókina og rakst á kafla um það að ''Kynfærin rýrna og veiklast við notkunarleysi''

Byrjum á grein 198: Rýrnun á kynfærum kvenna vegna notkunarleysis.

''Einlífi'' er algengara meðal kvenna en karla, svo að meir ber á afleiðingum langvarandi notkunarleysis í hópi hinna fyrr nefndu. Það er ennfremur auðveldara að fá glögga hugmynd um ástand kynfæranna hjá konum en körlum. Allir reyndir læknar þekkja rýrnunareinkennin í kynfærum kvenna, sem komnar eru yfir þrítugt og hafa ekki samfarir. Eggjastokkarnir eru litlir og harðir, legið hefur rýrnað, legböndin stirðnað og leggöngin sýna greinilega hrörnunarmerki. Þar sem hinn hrörnandi kirtill framleiðir ekki lengur nægilega mikinn kynhormón, hverfa hinir óbeinu kyneigindir og með þeim sá þokki, sem einkennir hina kynferðislega heilbrigðu konu, svo að skortur þessara kvenlegu einkenna, bendir því nær ávallt til ófullkominnar starfsemi kynkirtlanna.

Ha nebblega ha.

Svo er það greinin um konuna sem er grömpí og veikluleg því hún fær það ekki nógu oft:

grein 199. Stúlkan sem ''verður að giftast''.

Læknar þekkja einnig vel þá sérstöku tegund kvenna, sem ''verða að giftast''. Stúlka sem þannig er ástatt um, þjáist af öllum mögulegum og ómögulegum kvillum: tíðakvillum, klæðaföllum (útferð), bakverk, svefnleysi, morgunþreytu, hún getur ekki unnið heilan dag í einu, hún er utan við sig og erfið í umgengni. Hún hefur slæman litarhátt, höfuðverk og sitthvað fleira. Alltaf er það eitthvað nýtt, sem er að. Þessa stúlku vantar ekkert nema reglulegar samfarir og kynferðislega fullnægingu. Þegar hún giftir, tekur hún algerum breytingum til hins betra, hún verður ''allt önnur manneskja'', þegar hún finnur hinn rétta félaga. Kynfæri hennar fara að starfa eðlilega og leiðir það aftur til eðlilegrar hormónaframleiðslu. Þetta er hormónalækning innan frá, frá líkamans eigin kirtlum.

 

Fjölgun í fjölskyldunni í dag

Heyrðum tíst á efri hæðinni þegar við komum heim í dag frá því að versla og sækja Þann Einhverfa til stuðningsfjölskyldunnar. Bretinn fór upp og ég kallaði: hvaða hljóð er þetta? Baby cats svaraði hann. Tinna, þessi elska lá á kodda Gelgjunnar á gólfinu með einn lítinn ''rottuunga'' við hlið sér og svo var einn blautur, kaldur og slímugur við hliðina á koddanum. Þegar við færðum litlu fjölskylduna yfir í bala með teppi í botninum kom í ljós þriðji kettlingurinn. Hann hafði legið undir nýbökuðu mömmunni.

Þeir virðast braggast með hverjum klukkutímanum og þetta gengur eins og í sögu

 Það er svolítið erfitt að koma auga á kettlingana á myndinni, því litirnir á mömmu og börnum renna saman. Kem með betri myndir seinna.