Spjarir og spik

Bretinn er í sturtu. Ekki að það sé í frásögur færandi. Er bara svona að leyfa ykkur að fylgjast með hvað er að gerast innan veggja þessa heimilis.

Ég fór í sturtu á meðan Bretinn steikti hamborgara og franskar ofan í Unglinginn og Gelgjuna. Sá Einhverfi fékk pasta. Enda svolítið sér á báti. Á fleiri en einn hátt.

Og þó að við förum oft í sturtu af tilefnislausu, þá er tilfefni núna. Bretinn og ég ætlum að fara eitthvað út að fá okkur snarl. Og kannski eins og eitt eða tvö rauðvínsglös. Ætlum svo að forða okkur úr miðbænum áður en skríllinn mætir á staðinn. Kannski að kíkja í heimsókn eitthvert. Eins og einn kaffibolla til Hafliða og Ellisifar. Kaffibolla eins og aðeins Ellisif getur framkallað. Ellisif er fallega mamman muniði!?

Tilefnið fyrir tilefninu er ekki neitt. Nema að Bretanum langar að eyða tíma með mér. Fjarri bloggvinum. Hahahaha. Nú fannst mér ég fyndin. Nei, fjarri börnunum. Og mig langar að rifja upp hvernig er að vera með Bretanum. Fjarri börnunum.

Ég sit hér sallaróleg á meðan Bretinn sturtast, set inn þessa færslu og sötra rauðvín.

Fyrir 10 mínútum síðan var ég ekkert róleg. Ég týndi á mig hverja spjörina á fætur annarri og reif mig jafnharðan úr henni aftur. Til og með klippti neðan af gallabuxum til að athuga hvernig þær færu mér hnésíðar. Skipti um skó fjórum sinnum og svitinn lak niður bakið á mér. Svona pirringssviti. Þetta er of þröngt, þetta er of vítt.... nei annars. Fann ekki eina spjör sem var of víð. En ég sættist að lokum á skyrtu sem er nógu víð til að fela björgunarhringinn... hringina kannski.

Að lokum ákvað ég að bros og kátína klæddi mig betur en allar heimsins spjarir. Beint bak og reist höfuð væri glæsilegra en 11% líkamsfita.

Því sit ég hér tilbúin. Bíð eftir að Bretinn finni sér hentugar spjarir svo ég geti farið og gúffað í mig einhvers staðar.

 

Þau hafa þjáðst nóg

Þetta mál er hræðileg eins og alltaf þegar börn eru numin á brott. Ég er sannfærð um að af tvennu illu sé betra að hafa lík til að jarða heldur en að velkjast í vafa alla ævi um afdrif barnsins síns.

Ég vona að öllu hjarta að ekki verði tekið upp þeirri vitleysu að kæra foreldra Madeleine litlu. Hver væri tilgangurinn í Guðanna bænum. Enginn getur dæmt þau harðar en þau sjálf og hvað yrði um hin börnin þeirra ef þau yrðu fundin sek. Yrðu þau ekki tekin af þeim. Og hvað svo?

Nei, ég sé ekki tilganginn.

Foreldrar Madeleine sæta vaxandi gagnrýni í Portúgal

Sumarfrí og strípur

Almáttugur hvað mig er farið að langa í sumarfrí. Allt í einu. Þetta er eins og með hárið á mér. Ég lít í spegil og er bara ánægð með hausinn á mér. Sólarhring seinna lít ég í spegil og mig vantar að komast í strípur. Núna. Strax. Hef einhvern vegin aldrei vit á því að panta næsta stríputíma í tæka tíð. Að fá tíma í strípum og klippingu hjá þessum snillingum sem fara höndum um hausinn á mér er nokkurra vikna prósess. Ég hringdi í dag á stofuna.

Hvenær get ég fengið tíma hjá Óla? spurði ég stúlkuna

Augnablik sagði hún og ég heyrði hana fletta í bókinni. Og ég heyrði hana fletta í bókinni. Og ég heyrði hana fletta. Og fletta....

Ertu komin í október? Spurði ég örvæntingarfull.

Hún hló. Ekki alveg svaraði hún.

Ég fékk tíma 10. ágúst. Sem er reyndar allt í lagi. Nema að ég vakni í fyrramálið og það verði Bad Hairday.

Ég aftur á móti VEIT að ég vakna í fyrramálið og það verður Bad Workingday. Nenn'ess'ekki.

Sumarfrí takk. Núna. STRAX

 

Sumir bara einfaldlega skíta peningum

Hann hefði betur sleppt þessum kókflöskum

Keypti drykki á barnum fyrir 13 milljónir kr.

Ef einhver spyr um mig.....

.........................................................................................

þá er ég í sófanum að horfa á Law & Order.

Hélt kannski að einhver vildi vita það.

Tek við skilaboðum í kommentkerfi.

Kringlan og dýrahár

Nú skal haldið í Kringluna.

Ég ætla að versla afmælisgjöf. Veit nokkurn vegin hvað það skal vera og því mun ég setja á mig augnleppa eins og notaðir eru á vagnhesta. Með því móti sé ég hvorki til vinstri né hægri heldur bara beint áfram. Engar gluggaútstillingar skulu fá að glepja augað í þessari Kringluferð og beint skal haldið í þessa einu verslun. Enda þarf ég að ljúka erindinu fljótt og vel þar sem Bretinn ætlar í golf og einhver þarf að sinna Þeim Einhverfa.

Við heimkomuna stefni ég á að ryksuga þetta heimili sem ég bý á. Viddi hundur er að fara úr hárum og ég segi það satt að ég veð tætlur úr feldinum hans upp að ökklum. Svo bætir sennilega ekki ástandið að á heimilinu eru þrír kettlingar og læða.

(Fyrir Ásdísi; Khoska

 

 

 

 

Einhvern tíma þegar Viddi var í sama ástandi og núna kom Fríða megavinkona og stuðningsmamma Þess Einhverfa í heimsókn. Hún er á svipuðu plani og ég hvað varðar heimilisþrif, þ.e. ekkert að stressa sig á þessu. En jafnvel henni ofbauð. Hún leit niður fyrir tærnar á sér og hafði þetta að segja um ástandið: ''Ertu ekki að grínast''? Svo mörg voru þau orð. Svo fengum við okkur kaffi.

 

 

 

Þegar ég verð stór ætla ég að fá svona verðlaun

Ólafur Jóhann Ólafsson er einn sex smásagnahöfunda sem tilnefndir eru til írsku Frank O’Connor-smásagnaverðlaunanna, fyrir bókina Aldingarðinn.

Það er alltaf gaman þegar íslenskir rithöfundar eru tilnefndir til erlendra verðlauna og ennþá skemmtilegra þegar þeir fá þau.

Langskemmtilegast verður þó þegar ég hlýt svona verðlaun.

Aldingarðurinn er fín bók. Mín verður betri.

Ólafur Jóhann tilnefndur til írskra smásagnaverðlauna

Þetta vekur heldur betur upp gamlar minningar

En mikið lifandi skelfing er það hræðilegt anti-climax að horfa á þetta myndband. Hljómsveitin er eins og verstu píkupopparar, gulrótarlitir af ófullkomnu brúnkukremi og girtir upp að brjóstkassa.

En lagið framkallar ennþá gæsahúð

Skrifstofuvélar geta verið varasamar

Bleyjur á asna

Ætli þeir felli niður tolla og virðisauka á Pampers? Ég trúi ekki öðru. Ekki er ætlast til þess að fólk handþvoi taubleyjur af ösnum í bæjarlæknum. Ég vona allavega ekki.

Hið asnalegasta mál