Teletubbies

Í allri umræðunni um Stubbana hérna á bloggsíðunum get ég ekki annað en skellt hérna inn gamalli færslu frá mér.

Gaurarnir hér efst á síðunni hjá mér eru þar af góðri ástæðu. Ég kalla þá reyndar gaura því mér hefur alltaf þótt eins og þeir væru allir karlkyns en það er nú ekki þannig.

Þessi rauða heitir Po (Pó) og þessi gula heitir Laa-laa. Það eru stelpurnar.

Þessi græni heitir Dipsy (Dipsí) og sá fjólublái Tinky Winky (lengi sakaður um samkynhneigð því auðvitað þarf alltaf að koma kynferðislegum pælingum að í tengslum við allt. En það verður náttúrlega að viðurkennast að gaurinn gengur um með handbag for crying out loud og nafnið hans er soldið sona dúbíus). Þetta eru strákarnir.

Í teletubbies landi fjölga kanínurnar sér vel og eru mun algengari sjón en í Öskjuhlíðinni og sólin sem skín á Teletubbies húsið hefur andlit ungabarns og hjalar og hlær (and gives me the creep).

Mér þykir vænt um þessar fígúrur því þær kölluðu fram bros og hlátur hjá flotta einhverfa stráknum mínum þegar hann var lítill og næstum algjörlega úr sambandi við umheiminn. Sennilega voru þetta fyrstu nöfnin sem hann lærði af eigin frumkvæði. Að hann skyldi þekkja þá í sundur og læra litina á þeim gladdi okkur pabba hans alveg ósegjanlega. Þetta var á sama tíma og hann kaus frekar að ganga afturábak eftir stofugólfinu en áfram, og helst á tánum, og hans eigin skuggi olli honum miklum heilabrotum.

Mig minnir að við höfum fengið fyrstu Teletubbies videospólur sendar frá Englandi, upprunalandi þessa sérstöku karaktera, eftir að strákurinn sá þá í bresku sjónvarpi þegar við vorum í heimsókn hjá ömmu hans. Ég geri mér ekki alveg grein fyrir því hvað það er sem heillar svona en lítil börn elska þessa gaura. Kannski er það barnalegt málfarið og sífelldar endurtekningar sem fanga svona augað og athyglina og spila inn á getuna til lærdóms.

Síðan þetta var er mikið vatn runnið til sjávar. Sá einhverfi er nú 8 ára, er í 3ja bekk í Öskjuhlíðarskóla og er einn fyndnasti karakter sem ég þekki. Hann tekur sífelldum framförum og lætur sér ekki lengur eingöngu nægja félagsskap Teletubbies en hann stingur alltaf öðru hvoru spólu í tækið og veltist þá um af hlátri.

Ég mæli með Teletubbies inn á hvert heimili þar sem þörf er á snúsi um helgar fyrir þreytta foreldara lítilla barna. Þættirnir eru snilld í einfaldleika sínum og súrelíisma.

Vantar smá hjálp - engin verðlaun í boði önnur en ánægjan

Svona áður en ég klikka á ''aftengjast'' fyrir svefninn þá dettur mér í hug að þið kæru bloggvinir, sem og aðrir bloggarar gætuð aðeins aðstoðað mig.

Annað kvöld, þ.e. mánudagskvöld, þarf ég að ljúka við smásögu og skila til Þorvaldar sæta.
Smásagan heitir Vatnið sem hvarf.

Mig vantar hugmyndir um það hvernig vatn getur horfið. Ekki liggur ljóst fyrir hvort um stöðuvatn er að ræða, vatn í vaski eða krana, vatn í hundadalli, vatn í baði, poll...
Allt er opið.
Ástæðan getur verið yfirnáttúruleg, náttúruleg, af manna völdum, dýra völdum....
Hvað sem er.

Hugmyndirnar verða að vera stuttar og laggóðar því ég þarf svo að stela þeim frá ykkur.
Dæmi: pollur sem gufar upp í sól.
Eitthvað svona einfalt.

Og koma svo.....

Áfram skal haldið með afmeyjunina

þar sem ég er að pikka á makka Bretans og það liggur ekkert sérstaklega vel fyrir mér, þá nenni ég ekki að koma með venjulegar upplýsingar um fyrri færslur úr bókinni Kynlíf frá árinu 1937. Þið getið bara skrollað á síðunni minni og leitað að fyrri færslum ef þið viljið lesa þær.

kafli 173. Blæðing við afmeyjun.

Dálítið blæðir úr hinu rifna meyjarhafti. Venjulega er þessi blæðing aðeins fáeinir dropar. Það eru þessir vel þekktu dropar, sem meðal ýmsra þjóða er beðið með fjálgleik sem merki meydómsins, og eru jafnvel sýndir ættingjum með sérstakri athöfn næsta morgun, og blessa þeir þá lakið eða fara með þetta sigurmerki ástarinnar og hengja það upp í einhverju hofi eða heilögum skógi.

kafli 174. Hvað skal gera, ef meyjarhaftið reynist óslítandi.

Ef haftið reynist óslítandi, þrátt fyrir nægilega getu mannsins, en það er mjög óvenjulegt, og kemur helzt fyrir hjá konum, sem komnar eru yfir þrítugt, skal ekki beita afli. ''Þú skalt ekki byrja hjúskap þinn með nauðgun'' (Balzac). Ekki ber að taka slíkt of nærri sér, heldur reyna aftur næstu nótt. Reynist það aftur árangurslaust, skal leita til læknis, sem klippir haftið í staðdeyfingu.

kafli 175. Leifar haftsins geta valdið sársauka.

Stundum kemur það fyrir, þótt haftið rifni á eðlilegan hátt, að leifar þess valdi sársauka við frekari samfarir. Venjulega hverfa þessar trefjar á nokkrum dögum og vikum. Ef ekki, þá er bezt að láta lækni taka þær.

Á að vera að skrifa smásögu

Ég er þreytt. Ég er pirruð. Ég ætla að skríða upp í rúm og ráða krossgátur þar til ég líð útaf.

Heimaverkefni á áðurnefndu námskeiði var að skrifa smásögu en ég er búin að vera. Aðallega andlega.

Reyni að tjasla einhverju saman í hádeginu á morgun og á klukkutímanum sem ég hef eftir að vinnu lýkur þar til ég á að hitta Þorvald sæta.

Góða nótt

Lítið breytist í gegnum aldirnar

Eitthvað fyrir mannanafnanefnd að pæla í (Jenný Anna, ekki opna)

Kennsla punktur is

Vegna yfirþyrmandi hrifningar á námskeiðinu sem ég tala um á blogginu hér á undan (þrátt fyrir að ég gruni nú suma (nefni engin nöfn) um að hafa meiri áhuga á fyrirlesaranum en efninu) vil ég benda á www.kennsla.is og [e-mail].

Þorvaldur og konan hans (já stelpur, konan hans) Helena Jónsdóttir reka saman kennsla.is sem er framleiðslu- og fræðslumiðstöð.

 

Endilega kíkið á vefinn hjá þeim.

 

Skapandi skrif

Skellti mér á námskeið. Fyrsta kvöldið af fjórum var í kvöld. Fyrirlesari er Þorvaldur Þorsteinsson sem m.a. skrifaði Blíðfinnsbækurnar.

Þorvaldur Þorsteinsson. Það er ekki

eins og útlitið skemmi eitthvað fyrir

aumingja manninum

 

 

Ofsalega er gaman að gera eitthvað öðruvísi og brjóta upp hversdagsleikann. Þetta kvöld í kvöld lofar meira en góðu og það er ekki rétt að kalla Þorvald fyrirlesara. Þetta er meira eins og samtalsgrúppa sem hann leiðir.

Í auglýsingunni um námskeiðið sagði m.a.: Ertu að feta þín fyrstu skref í skrifum? Skrifarðu fyrir skúffuna?Langar þig að kynnast sagnamanninum í þér?

Tilgangurinn hjá honum með þessu námskeiði er að losa fólk við hræðsluna við að skrifa. Hræðsluna við að það hafi ekkert áhugavert að segja. Svo útskýrði hann yfirskrift námskeiðsins: Skapandi skrif.

Hann vill meina að maður sé ekki að skapa neitt þegar maður skrifar. Heldur skapi skrifin. Þ.e.a.s. að þegar fólk les t.d. skáldsögu, þá opnast heimur fyrir lesandanum. Heimur sem hann skapar sjálfur í huganum. Are you with me so far. Tíu manns geta lesið sömu bókina en enginn upplifir hana eins, því allir skapa sinn eigin heim í kringum persónurnar, staðarlýsingar og svo framvegis.

Hann segir því að það að skrifa séu ekki hæfileikar heldur eiginleikar. Hæfileikar séu eitthvað sem aðeins fáir hafa og allir geti skrifað. Aftur á móti hafi bara ekki allir áhuga á að skrifa.

Við gerðum verkefni í kvöld og það kom manni svo skemmtilega á óvart hvað runnu upp úr manni hugmyndirnar og ekki síður hvernig þær urðu til.

Við fengum heimaverkefni og ég hlakka til að takast á við það annað kvöld. Og get ekki beðið eftir að mæta aftur niðrí Iðnskóla á miðvikudagskvöld.

Gaman að vera svona spenntur yfir einhverju.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afmeyjunin - Hin beina aðferð og Hin nærgætnislega aðferð

Úr bókinni Kynlíf eftir Fritz Kahn frá árinu 1937:

(Fyrri greinar úr bókinni um þetta efni: grein 168 Eftir veisluna, grein 169 Forleikurinn og grein 170 Særið ekki blygðunarkennd brúðarinnar, er að finna á þessari síðu.

 

grein 171. Hin beina aðferð.

Ef brúðurinn er hraust og sterkbyggð, og ef henni er lagið að mæta óþægilegum viðfangsefnum án tafar og undandráttar, þá er bezta aðferðin þessi: Ef blygðunarsemi er ekki til hindrunar (bezt er að dimmt sé í herberginu), þá dregur hún lærin upp að bolnum og heldur þeim síðan eins aðskildum og auðið er. Í þessari stellingu eru leggöngin eins opin og hægt er og meyjarhaftið er þanið og rifnar auðveldlega. Maðurinn færir getnarðaliminn milli skapabarmanna, upp að meyjarhaftinu, prófar mótstöðuna og viðkvæmnina með léttum þrýstingi og þrýstir honum síðan af afli gegnum haftið og þar með er afmeyjuninni lokið.

 

grein 172. Hin nærgætnislega aðferð.

En ef brúðurin er fíngerð og viðkvæm eða sérlega feimin að eðlisfari svo að hún getur ekki fellt sig við hina ''beinu aðferð, þá verður að viðhafa nærgætni. Þannig hljóða arabisk fyrirmæli um þá aðferð, er nota skal: ''Sýnið mildi og nærgætni og reynið ekki að brjóta á bak aftur hina ólýsanlegu mótsöðu blygðunar hennar; hafið taumhald á hinni áköfu þrá yðar, og ef náttúran hefur gert yður of sterkan og þróttmikinn, þá hlífist ekki við að fresta tilraunum yðar til næsta dags eða jafnvel til þriðja dags''. Ef brúðurin er mjög viðkvæm, ætti brúðguminn að koma henni í skilning um, að hann ætli ekki að beita hana valdi, og láta sér nægja einfaldari athlot og reyna að venja hina blygðunarfullu konu við nálægð sína og karlmannleik. Þegar því marki er náð, ætti hann að láta sér nægja milda kynertingu og bíða átekta. Með rólegum fortölum og hægum aðgerðum, vinnur hann smátt og smátt bug á mótstöðunni, bæði hinni sálrænu og líkamlegu, og það miklu auðveldlegar en með valdbeitingu. Fyrstu nóttina ætti hann ekki að ganga lengra en hann álítur leyfilegt innan takmarka slíks skæruhernaðar. Hann ætti ekki að framkvæma afmeyjun fyrr en mótstaðan er þrotin, en hún varir venjulega ekki eins lengi og fyrst kann að virðast. Andstaða konunnar er eins og ísmoli. Í frosti heldur hann sér, harður eins og steinn, en í sólskininu bráðnar hann sem smjör. Þegar hin sálræna andstaða er horfin, fer hann með varúð að hinum lokuðu leggöngum, prófar mótstöðu meyjarhaftsins og reynir síðan að þrýsta limnum í gegn. Þegar hann er kominn þetta langt, er honum óhætt að ljúka verkinu með fullri karlmennsku. En hann verður fyrst að hafa komið getnaðarlimnum inn á milli innri skapabarmanna, upp að haftinu sjálfu. hann kyssir hana og með hönd yfir augu hennar þrýstir hann höfði hennar mjúklega en ákveðið niður í koddann. Hljóð, tár og andvörp, blandið sársauka og sælu, síðan bros og allir erfiðleikar eru á enda.

 

Tölvutæknin tröllríður öllu