vegna kosninga eða ekki

skiptir engu máli. Þetta er baaaaaaara frrrrábært.

Reyndar löngu kominn tími til.

Reyndar er fólk hér á landi sem berst fyrir því að opna augu einmitt Heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra fyrir því hversu hundar geta nýst fólki með ýmis konar fatlanir.

Hundar hafa verið þjálfaðir til aðstoðar lömuðu fólki og rannsóknir sýna að hundar hafa góð áhrif á marga einhverfa. Annar hundurinn okkar var valinn afrekshundur ársins í fyrra á hundaræktarsýningu HRFÍ vegna guttans okkar. En það er efni í annað blogg.

 

Samið um kaup og þjálfun á leiðsöguhundum

Dauðvona sjúklingur eða bara sjúklingur?

ætti þetta ekki að vera; Sjúklingur ranglega greindur með krabbamein

Ekki dauðvona. Því ef hann væri dauðvona þá væri hann ekki ranglega greindur. Eða hvað

Dauðvona sjúklingur sem eyddi aleigunni var ranglega greindur með krabbamein

Fá karlmenn ekki ljótuna?

Samtal. Bretinn og ég.

Bretinn: Hi there gorgeous 

Ég: (gretti mig)

Bretinn: (þekkir svipinn): Nú! Ok. Hi there ugly

Ég: Æi mér finnst ég svo ljót þessa dagana

Bretinn: Ég bara skil þetta ekki...

Ég: Ástin mín, þú þarft ekkert að kommentera á þetta. Ég er bara með ljótuna.

Bretinn: (horfir á mig með blöndu af vandlætingu og vorkunnsemi)

Ég: Finnst þér þú aldrei ljótur?

Bretinn: Nei

Ég: (rak upp stór augu.. eða eins stór og mín litlu augu geta orðið) Ha!? Í alvöru? Finnst þér þú aldrei vera eitthvað svona (set upp úldinn svip) ?

Bretinn: Jú auðvitað. Kannski stundum þreytulegur eða óþarflega hrukkóttur. En ekki ljótur.

Ég: Aldrei?

Bretinn: Nei.

 

Ég held að allt kvenfólk kannist við að vakna einstaka morgunn með ljótuna. Og á fitubömmer. Og aldursbömmer. Ég hef einhvern veginn aldrei spáð í það að þessu gæti verið öðruvísi farið með karlmenn. En samkvæmt þessu samtali við Bretann þá er það staðreynd, að ef karlmenn kannast við ljótu-fitu-aldurs-bömmers-tilfinninguna, þá er það ekki næstum því eins algengt og með okkur kvenfólkið.

Þetta samtal fékk mig líka til að spekúlera aðeins í því hvernig í ósköpunum standi á því að við konurnar stundum svona gífurlega sjálfs-niðurrifsstarfssemi. Okkur, eða allavega mér, þykir þessi niðurrifsstarfssemi í eigin garð svo sjálfsögð og eðlileg, að mig hreinlega rak í rogastans að manninum mínum þætti hann sjálfur ekki stundum ljótur. Kommon.. það er náttúrlega eitthvað að manni. Sjálfri þykir mér hann verða flottari eftir því sem þykka hárið hans verður grárra og fleiri línur birtast í andlitinu á honum.

Off the Mark

Kynlífsreglur í den þ.e. árið 1937 - Særið ekki blygðunartilfinningu brúðarinnar. - Undirbúningur afmeyjunar

Úr bókinni Kynlíf eftir Fritz Kahn:

(hér framar á síðunni er grein 168. Eftir veisluna og grein 169. Forleikurinn)

2. hluti, grein 170. Særið ekki blygðunartilfinningu brúðarinnar:

Fyrst ber að gæta þess, að særa ekki blygðunartilfinningu brúðarinnar. Hamm má ekki krefjast neinnar útsláttarsemi eða sýningar á kvenlegum töfrum þessa nótt; öllu skal stillt í moll og rökkur. Hann ætti að lofa brúðinni að afklæðast í einrúmi og ekki koma til hennar fyrr en hún er háttuð. Hann ætti heldur ekki að afklæðast að henni ásjáandi, heldur í næsta herbergi, ef mögulegt er, eða þá í myrkri, og halda þeirri reglu framvegis, ef auðið er. Fagur kvenlíkami í silkifötum getur haft hina mestu þýðingu sem hrífandi kynerting og undanfari ástarleiks, en karlmannsleggir í sokkum og loðin bringa undan hvítri skyrtu veita engan unað.

þessi gaur hefði sem sagt ekki verið málið í den...

Kynlífsreglur á því herrans ári 1937 - Forleikurinn - Undirbúningur afmeyjunar

Úr bókinni Kynlíf eftir Fritz Kahn:

2. hluti, grein 169. Forleikurinn: (grein 168. Eftir veisluna, er hér framar á síðunni)

Þegar loks er komið að augnabliki samfaranna, verður maðurinn að sýna mikla háttvísi. Hann má ekki ráðast að konu sinni eins og rándýr, sem stekkur á bráð sína. Þessa nótt verður hann að bæla fýsnir sínar og leggja frekar stund á að líkjast lækni, sem kominn er til þess að hjálpa þeim er þjáist.

Hahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahhahahahahhahahahahhaha

Ekki slógu verðlaunin í gegn

Sá tíuþúsundasti kvittaði ekki einu sinni.  

og hvar eru allir bloggvinirnir mínir? Á auðvitað ekki við þessar elskur sem kvittuðu samviskusamlega fyrir innlit til að gleðja mig... sniff sniff.

Já... ég er bara soldið öppsett. Ef það væri til grátandi kall þá væri hann hér.  Í staðinn kemur þessi og þessi  og þessi  og þessi

10.000 heimsóknin er í uppsiglingu

Góðan og blessaðan daginn bloggarar nær og fjær.

Mér var bent á áðan af yndislegri stúlku að í dag ætti ég að ná inn 10 þúsundasta aðdáandanum og hvet ég alla sem hingað koma í dag til að kvitta fyrir innlit.

Það eru verðlaun fyrir þann tíu þúsundasta og haldið ykkur nú..... dadadadadada..

AÐ FÁ MIG SEM BLOGGVIN

 

Núþegarbloggvinirmínir; þið eruð bara heppin og þakkið fyrir það.

Prófarkarlesarar, Leoncie og póstnúmerið í Eyjum

Fólki er tíðrætt um að það virðist vanta allt sem heitir yfirlestur á mbl.is. Undarlegt orðalag í skrifuðum fréttum er orðið daglegt brauð og oft engu líkara en fólk sem er ekki alveg fulltalandi íslensku sjái um skrifin.
Já það er af sem áður var með prófarkarlestur, virðist vera.

 

Ég var að vinna á smáauglýsingadeild DV í gamla daga þegar smáauglýsingar voru eini ódýri mátinn
til að koma dóti eins og fótanuddtæki í sölu og einkamálaauglýsingar byrjuðu allar svona: Kona óskar eftir kynnum við fjárhagslega sjálfstæðan karlmann á aldrinum...
Það var stranglega bannað að auglýsa eftir ríkum manni til að aðstoða með fjármálin því það taldist að sjálfsögðu dulbúin auglýsing fyrir vændi.
Á DV riðu prófarkarlesararnir húsum á álagstímum og sendu oft sömu smáauglýsingarnar í leiðréttingu aftur og aftur. Á föstudögum var alltaf ein af okkur á vaktinni send í ''leiðréttingar'' en það þýddi sæti í þægilegum stól upp á ritstjórn, fjarri argaþrasi móttöku og símavörslu. Þetta var eftirsótt hlutskipti og þarna sat maður (og reykti) og leiðrétti allt sem kom frá prófarkarlesurunum.

Mér er sérstaklega minnisstætt vesenið í kringum orðið ''Stór-Reykjavíkursvæðið''. Höfuðin nánast snerust í heilhring á hálsinum á prófarkarlesurum ef maður notaði þetta orð. Það var alveg bannað. Varð að vera ''Reykjavík og nágrenni''. En kúnninn vildi nota þetta orð og það var agalega erfitt að útskýra afhverju ekki mátti setja það í auglýsinguna hjá viðkomandi.
Á DV varð maður sérfræðingur í tegunda nöfnum á bílum, dekkjastærðum, spoilerum, póstnúmerum um land allt og síma-svæðisnúmerum (já að er sko orðið langt síðan þetta var, muniði eftir þessu? 98 fyrir V-eyjar, 96 fyrir framan símanr. á Norðurlandi o.sfrv.).

Dansmærin Bonnie og Indverska prinsessan Leoncie áttu sinn fasta dálk í smáauglýsingunum og ríkti afar hörð samkeppni þeirra á milli.

Á DV vélritaði ég upp svakalegar langlokur um diskadrif, MB, GB, Mhz, skjákort og litaskjái án þess að hafa hugmynd um hvað ég var að skrifa. Er ekkert skárri í dag hvað varðar tölvumál.

Allt fór þetta fram undir vökulum augum prófarkalesara sem sinntu starfinu sínu af mikilli samviskusemi og þótti okkur stundum nóg um.
Eitthvað segir mér að ekki sé lagt jafn mikið upp úr þessu starfi í dag og er það miður.

Kynlífs-reglur árið 1937 - eftir brúðkaupsveisluna - undirbúningur afmeyjunar

Úr bókinni Kynlíf eftir Fritz Kahn:

2. hluti, grein 168. Eftir veisluna:

Frá því augnabliki, að brúðguminn yfirgefur gestina og leiðir brúðina til sængur, ber honum að viðhafa hina ýtrustu nærfærni. Aldrei hefur honum verið meiri þörf á að sýna alla þá viðkvæmni og nærgæti, sem hann á til. Hann verður að hafa í huga, að brúðkaupsdagurinn hefur verið nógu erfiður þegar. Brúðkaupsdagurinn er skemmtun fyrir gestina en mikil áreynsla fyrir brúðina, og að kvöldi er hún venjulega uppgefin.

Það er mjög viturlegur siður, sem sumar austrænar þjóðir hafa, að leyfa brúðhjónum ekki samvistir fyrr en þriðju nótt eftir brúðkaupið. Slík bið, þótt holl sé, samræmist ekki skapgerð Evrópuþjóða, en brúðguminn ætti samt að fara sér hægt að öllu. hann má ekki ryðjast inn til brúðarinnar, eins og hann væri orðinn of seinn fyrir á nefndarfund. Hann ætti að unna henni næðist eina stund, til þess að ná sér dálítið eftir dagsins ys og þvarg, og leyfa hinum blíðari tilfinningum að komast að. Þetta hjónaband, sem hann hefur stofnað til í dag, á sér langa framtíð; þau munu eiga svo mörg kvöld til samvista í vændum, jafnvel eftir að þau æskja þess ekki lengur. Látum þau njóta töfra þessarar stundar, sem aldrei kemur aftur. Eins og maður rýkur ekki strax til að lesa fallega bók, sem hann hefur þegið að gjöf, heldur nýtur þess að handleika hana og dázt að bandinu og hlakka til þeirrar stundar að fá að lesa hana í næði, ætti hann heldur ekki að hafa of mjög hraðann á að opna bók ástarinnar.

Ég ákvað þar sem allir keppast um hér á mogga blogginu að fjalla um kynlíf að hellast ekki úr lestinni. Verð hér á næstunni með fræðandi pistla um kynlíf fyrr á tímum. Þetta er náttúrlega rugl og hefur verið hnattræn sjálfsblekking þarna um árið 1937. En um leið afskaplega fræðandi og náttúrlega svona gapandi fyndið. Svona ó mæ god fyndið.