Frelsi

 

Það var komið að hinni mánaðarlegu gistingu í Hólabergi í dag. Sá Einhverfi var afskaplega vel ballanseraður og engin mótmæli komu frá honum þegar ég tilkynnti að tími væri til kominn að fara í bílinn og keyra í Hólaberg.

Hann gekk keikur inn í húsið, fór beint með töskuna sína inn í herbergi og kom sér síðan fyrir í sófa í sjónvarpshorninu.

Ég talaði í skamma stund við starfsfólkið en fór svo að faðma drenginn minn og kyssa í kveðjuskyni.

Bless ástin min, sjáumt á morgun klukkan  klukkan átta, sagði ég.

Hann endurgalt faðmlagið. Bless ástin mín, svaraði Sá Einhverfi. Sjáumst á morgun.

Ég gekk í burtu og mér var létt. Þetta var auðveldara en ég bjóst við. Svo leit ég um öxl og sá að hugrakki strákurinn minn var að reyna að halda aftur af grátviprunum um munninn. Vildi ekki að mamma sæi hann beygja af.

Ég hjúpaði hjartað harðri skel og gekk út í sólskinið. Ég vissi að hann myndi jafna sig mjög fljótt. 

Frelsistilfinningin heltók mig þegar ég settist undir stýri og ók í burtu. Rúmlega sólarhringur framundan af algjöru áhyggjuleysi og rólegheitum.

Ég er komin svooooo langa leið frá því sem einu sinni var: Ekkert samviskubit yfir að yfirgefa barnið mitt. Ekkert samviskubit yfir að fyllast frelsistilfinningu. Ekkert samviskubit yfir að hafa ekki samviskubit.

Allavega get ég talið sjálfri mér trú um það. Og það er sigur á vissan hátt.

 

 

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 17.6.2009 kl. 17:56]

[Hrönn Sigurðardóttir, 17.6.2009 kl. 18:27]

[Högni Jóhann Sigurjónsson, 17.6.2009 kl. 18:59]

,,Bless ástin mínn,, Ian góður.

[Ásdís Sigurðardóttir, 17.6.2009 kl. 20:03]

[Katrín Ósk Adamsdóttir, 17.6.2009 kl. 21:01]

Alltaf jafn flottur hann Ian,er nýlega búin að lesa bókina þína Jóna og

hún var frábær,bæði fyndin en einnig sorgleg. Það verður að segjast að

Guð valdi alveg einstaka fjölskyldu fyrir Ian eða já kannski valdi hann bara sjálfur Þú ert algjör hetja

[lesandi (IP-tala skráð) 17.6.2009 kl. 21:57]

Kannast svo vel við þetta, ég tel mér líka trú um að fyrir son minn sé það einnig hvíld fyrir hann að fara í skammtímavist ;)

Hvíldin er svo nauðsynleg og guð hvað maður nýtur þess betur samviskubitslaus - það tekur nefnilega rosalega orku að vera með þetta eilífa bit! 

[Sigrún Jónsdóttir, 18.6.2009 kl. 00:26]

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 18.6.2009 kl. 02:31]

[Halla Rut , 18.6.2009 kl. 03:01]

[Elín Sigríður Grétarsdóttir, 18.6.2009 kl. 14:26]

samviskubit yfir að hafa ekki samviskubit ... tengi :)

[Helga Magnúsdóttir, 18.6.2009 kl. 15:37]

Ian rokkar eins og venjulega. Minn strákur grenjaði eins og griðungur stundum þegar ég fór með hann á leikskólann en ég var ekki komin út úr dyrunum áður en hann fór alsæll að leika sér við hin börnin. Þetta er ábyggilega sama sagan með Ian, sem sagt engin ástæða til að hafa samviskubit.

[Guðrún Katrín Árnadóttir, 18.6.2009 kl. 16:44]

Sæl Jóna. Takk fyrir að vilja vera bloggvinur minn. Þú átta skilaboð frá mér í tölvupóstinum þínum.

[Guðrún Jóhannesdóttir, 18.6.2009 kl. 22:33]

snillingurinn litli og mamma hans engu minni snillingur

[Jens Guð, 19.6.2009 kl. 02:57]

  Alltaf sætt.  Alltaf sætt og krúttlegt að kíkja hingað inn.  Og alltaf frábært að lesa hvað bloggfærslan er skemmtilega afgreidd,  út frá mælikvarða stílbragðs.  Þú ert snillingur í frásögn örsögu af hversdagslegum atburði.