Í anda dömubindisauglýsinganna

 

Ek af stað í vinnuna. Er of sein svo sólin er að koma upp.

Kem við á hverfisbensínstöðinni. Gamall brosandi kall tekur á móti mér.

Góðan daginn segir hann með sönglandi röddu. Fylla'ann? Ég brosi á móti, kinka kolli og drattast svo með minn prinsessurass inn í afgreiðsluna. Læt þann gamla um skítverkin. Bíð eftir að hann ljúki við að dæla og virði á meðan fyrir mér allt sælgætið sem ég ætla ekki að kaupa því ég er svo fjandi stapil.

Nikka til gamla mannsinns og veifa eins og Bretadrottning um leið og ég keyri í burtu. Vantar bara hvíta hanskann á hendina.

Klukkan er rúmlega níu svo gatan er greið. Umferðin víkur fyrir mér eins og Rauðahafið vék fyrir Móses og hans fylgdarliði í denn. Allir gefa séns í dag. Tillitsamir og kurteisir.

Á Suðurlandsbrautinni sé ég bíl úti í kanti. Lögreglubíl er lagt fyrir aftan með bláu ljósin blikkandi,  hljóðlát og hæversk. Lögreglumaður og ökumaður hins bílsins standa á móti hvor öðrum. Herðar þess fyrrnefnda hristast örlítið. Þegar ég keyri fram hjá snýr hann höfðinu og við mér blasir ungt, hlæjandi andlit. Ökumaðurinn er talandi og brosandi. Sá hefur náð að kjafta sig út úr þessari sekt.

Ég stöðva á gangbraut og syngjandi hópur leikskólabarna ganga yfir hvítu strikin. Eldri kona fer fyrir hópnum og önnur yngri rekur lestina. Litlu kropparnir eru allir klæddir í skærgul vesti og sólargeislarnir dansa á endurskinsmerkjunum. Ég bíð bara eftir að hvít dúfa setjist á húddið á bílnum mínum. Það gerist ekki en mávur skilur eftir sig hvítt merki á framrúðunni. Ég gretti mig og held ferðinni áfram.

Miðaldra hjón skokka eftir gangstéttinni hægra megin í samstæðu átfitti, bláum adidasgöllum og glænýjum svörtum hlaupaskóm með neonhvítum reimum. Það á greinileg að taka á því og skapa sér nýjan lífsstíl.

Ég gef séns í hliðargötu og uppsker taugaveiklað bros frá háaldraðri og ævafornri konu. Hún fær sennilega ekki að endurnýja ökuskírteinið sitt þessi. Ég læt skína í tennurnar svo hún sjái örugglega að ég brosi á móti.

Léttur úði er í loftinu og yfir Höfða er regnboginn skýr og bjartur.

Ég legg fyrir utan vinnustaðinn og geng léttfætt upp stigana. Stíg inn fyrir dyrnar og stimpla mig inn. Alltof sein.

Góðan daginn segi ég glaðlega.

Sæll segir Rúnar. Nokkrir rymja og aðrir segja ekki orð. Ég gleymdi því að hér talar fólk ekki saman fyrr en upp úr kl. 10.

Lífið getur ekki alltaf verið eins og Stayfree auglýsing með hástemmdu gleðipoppi í bakgrunninum.

 

Athugasemdir

[Þröstur Unnar, 13.11.2007 kl. 00:36]

Not alvays ultra?

Góð saga.

[Svava frá Strandbergi , 13.11.2007 kl. 00:45]

Góð færsla að vanda.

[Marta B Helgadóttir, 13.11.2007 kl. 00:48]

Góð saga

[Jenný Anna Baldursdóttir, 13.11.2007 kl. 01:08]

Eru allir að færa sig neðanmittis hér á blogginu?  Ég var að blogga um læri, mín frostköldu læri.  Frussssssssssssssss.  Frábært hjá þér Jónsí mín, og ég sé þig fyrir mér.

ROFL

[Þorsteinn Gunnarsson, 13.11.2007 kl. 01:32]

Þegar ég sé orðið Einhverfur detta mér bara ein mæðgin í hug. Rakst á sætan pistil hérna:

http://ellasprella.blog.is/blog/ellasprella/entry/348419/

Kv. Steini

[Guðný Jóhannesdóttir, 13.11.2007 kl. 08:34]

Já væri lífið ekki dásamlegt ef allir væru eins og beint út úr dömubindaauglýsingu á morgnanna.

En komdu bara noður á Krók þar er daggæsla, vinna og engin traffík á morgnana þannig að allir brosa.

Lífið á landsbyggðinni rokkar

góð kveðja af Krók

Guðný

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 13.11.2007 kl. 08:40]

Yndislegt að valhoppa svona inn í daginn hehe.. .. frábær frásögn hjá þér!

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 13.11.2007 kl. 09:22]

[Sigþóra Guðmundsdóttir, 13.11.2007 kl. 10:01]

Greinilegt að sumir fóru réttu megin framúr í morgun!

[Bjarndís Helena Mitchell, 13.11.2007 kl. 10:06]

Góðan daginn. Flott færsla að vanda.

[Fríða brussubína (IP-tala skráð) 13.11.2007 kl. 10:10]

Það er naumast að maður er jákvæður og hress í dag.

Sæll frá Rúnari hefur stundum bjargað mínum degi - biðjum að heilsa honum héðan úr kópavoginum. Þegar maður heyrir já fínt já sæll já fínt já sæll dettur manni alltaf Rúnki í hug.

Koss og knús til þín bjartsýnis kona - haltu svona áfram með prinsessu rassinn þinn dillandi

[Kjartan Pálmarsson, 13.11.2007 kl. 10:20]

Ég fylltist fullkomnir öryggiskennd meðan á lestrinum stóð

ps er búinn að sleppa hurðarhúninum á Tívolí garðinum og reyni að lifa með þessu

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 13.11.2007 kl. 10:30]

Já, myndræn lýsing, falleg, áhrifarík, ég er farin að versla dömubindi.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 13.11.2007 kl. 10:34]

Falleg færsla. Ég er ekki með prinsessurass. Ég er EKKI með rass.

[Kristín Katla Árnadóttir, 13.11.2007 kl. 10:55]

Góðan dag Jóna mín skemmtileg færsla. Það er alltaf gott að sjá fólk brosandi  broskveðja til þín.

[Heiða Þórðar, 13.11.2007 kl. 11:56]

Þú ert svo mikið krúttipútt! Takk fyrir mig darling.

[Doddi - Þorsteinn G. Jónsson (IP-tala skráð) 13.11.2007 kl. 12:54]

Núna er ég að hugsa um auglýsingu með konum hlaupandi úti í náttúrunni og einhverja svona óperurödd í bakgrunni að syngja eitthvað lag sem ég þekki ...

... thanks for brightening up my day (já ég slæ stundum um mig á ensku ... )

Mér líður vel eftir svona lestur. Hafðu það yndislegt, dúlla.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 13.11.2007 kl. 14:19]

Meilímeilí, lesa, svara og senda.  Jájá.

[Guðrún Jóhannesdóttir, 13.11.2007 kl. 16:33]

góð Jóna, bara góð, sama um hvað þú skrifar stelpa

[Ása Hildur Guðjónsdóttir, 13.11.2007 kl. 17:20]

[Edda Agnarsdóttir, 13.11.2007 kl. 17:26]

Þetta var nú;The raisin at the end of the hot-dog  (skiljist eins og maður vill) eftir alla bloggumferðina  dag!

[Jens Guð, 13.11.2007 kl. 19:13]

  Ég er svo aldeilis undrandi.  Dælir ekki sjálf bensíninu á bílinn heldur pískar út vinnulúnum köllum.  Assgoti er að heyra.

[Ómar Ingi, 13.11.2007 kl. 20:12]

Bensín og dömubindi hummmm

Þegar ég var lítill drengur fann ég kínverja að ég hélt já svona lítinn sprengjuflugeld með kveikiþráð , nema það kviknaði illa í honum og alls enginn sprenginn þegar helvítis túrtappinn loksins fuðraði upp , vissi reyndar ekkert að þessi gallaði kínverji var túrtappi fyrr en mörgum árum seinna.

Pistillinn minn var í boði vespre

[Guðríður Pétursdóttir, 13.11.2007 kl. 20:21]

Stundum er þetta svona.. augljóslega samt ekki hjá starfsfélögum þínum þennan morguninn ha?.. Lífið er best... kannski segi ég það bara því ég þekki ekkert annað

[krossgata, 13.11.2007 kl. 22:47]

Ég er enn að leita að þessum bindum sem veita alla þessa öryggiskennd, góðan svefn, meiri greind, brosandi fólk, eilíft sumar.  Hvar fannstu það?!!!!

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 13.11.2007 kl. 23:43]

Vespré með hnetum og rúsínum, takk fyrir það

og ef allir væru eins og þú mikið svakalega væri heimurinn skemmtilegur

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 13.11.2007 kl. 23:44]

sem hann er í mínum huga þegar ég er búin að lesa bloggið þitt

[Marta B Helgadóttir, 14.11.2007 kl. 00:13]

youve got mail

[alva (IP-tala skráð) 14.11.2007 kl. 00:14]

æææææ hvað þetta var indælt...gott að fara að sofa með þetta með sér

[Hólmgeir Karlsson, 14.11.2007 kl. 00:27]

Flott skrif hjá þér Jóna. Ég sé þig fyrir mér stíga léttum prinsessuskrefum inná vinnustaðinn. Finnst bara að þessi Rúnar hefði átt að koma á móti þér, stíga örlítið til hliðar svo hann truflaði ekki inngöngu þína, bjóða góðan daginn og spyrja þig svo hvort þú vildir fá kaffibollann þinn strax á borðið eða hvort hann ætti að doka eftir vinkinu frá þér :)

[Unnur (IP-tala skráð) 14.11.2007 kl. 09:06]

Æ, hvað það er nú gott þegar dagurinn byrjar á þennan hátt. Svo dásamleg tilfinning að svífa um í morgundögginni og finnast lífið bara vera yndislegt þrátt fyrir allt.

[Sigríður Hafsteinsdóttir, 16.11.2007 kl. 01:36]

Hehe, einmitt, best að vera bara ALLTAF með dömubindi, þá líður manni ALLTAF svona vel! Flott færsla!