Bloggvinkona losar mig við kvíða

Ég lét loksins verða af því að taka upp símann í morgun og hringja eitt símtal varðandi Þann Einhverfa. Ég var búin að fresta þessu símtali í heilar þrjár vikur af þeirri einföldu ástæðu að ég var ekki tilbúin í það.

Í lok maí fengum við bréf þess efnis að Sá Einhverfi væri komin með pláss í skammtímavistun 2 virka daga í mánuði. Það þýðir að í stað þess að koma heim eftir skóla/viðveru þá er hann keyrður í vistunina og sóttur þangað að morgni og ekið í skólann. Góð tilbreyting fyrir bæði foreldra og barn.

En þetta er samt eins og að senda barnið sitt að heiman og maður breytist í hænumömmu við tilhugsunina. Ég sótti um svona pláss fyrir sennilega 2-3 árum síðan vitandi að biðlistinn væri langur og hugsaði; jæja, ég verð tilbúin að senda hann í burtu þegar hann loksins fær pláss.

Nú er sem sagt komið að því og bara að taka upp símann og staðfesta móttöku bréfsins og koma á aðlögunartíma voru þung skref.

Ég semsagt hringdi í morgun og kynnti mig með nafni. Sagðist hafa fengið bréf varðandi skammtímavistun og....

-er það fyrir Ian spurði indæla konan

- ha? Já einmitt sagði ég svolítið hissa (hvernig vissi hún það)

svo byrja ég eitthvað að tjá mig og konan segir glaðlega, ég veit náttúrlega svo margt um Ian og ykkur...

-ha, segi ég alveg hrikalega confused.

Þarna kemur sem sagt í ljós að konan er bloggvinkona mín. Þetta var eins og ég hefði himinn höndum tekið. Skyndilega var ég að tala við vinkonu í staðin fyrir einhverja ''stofnun út í bæ''.

Bjargaði deginum. Takk mín kæra.

Athugasemdir

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 27.6.2007 kl. 12:29]

Þetta er bloggsamfélagið í sinni fallegustu mynd - knús

[Jenný Anna Baldursdóttir, 27.6.2007 kl. 12:29]

Guð en krúttlegt.  Ég fékk gæsahúð.  Svona geta hlutirnir stundum verið auðveldir þegar maður loksins lætur til skarar skríða.  Smjútsaðu bloggvinkonu frá mér fyrir að vera svona yndisleg við þig

[Ómar Ingi, 27.6.2007 kl. 13:05]

Wonderful world

[Marta B Helgadóttir, 27.6.2007 kl. 13:28]

Það hefur sína kosti að búa í litlu samfélagi. Yndisleg frásögn og til hamingju

[Aðalheiður Ámundadóttir, 27.6.2007 kl. 14:21]

stofnanir eru oft svolítið erfiðar... gott að geta 'persónugert' þær...

Ég á líka einhverfan gaur 

[Kolbrún Jónsdóttir, 27.6.2007 kl. 14:39]

Hlökkum til að kynnast ykkur öllum

[Guðríður Pétursdóttir, 27.6.2007 kl. 14:40]

en yndislegt