Ekki nógu dugleg að kvarta

 

 

Fór í litun og plokkun í hádeginu í dag. Ekki veitti af. Var orðin eins og Andy Rooney í 60 minutes.

Þegar þessi indæla snyrtidama var búin að svíða úr mér augun með augnháralitnum og gefa mér löt augnalok með öllu togeríinu rétti hún mér spegil. Hæstánægð með afraksturinn. Ég var nú svona svolítið efins en sagði ekki neitt.

Þegar ég kom út af stofunni og inn í bíl byrjaði ég á því að kíkja í baksýnisspegilinn. Fannst örla ennþá fyrir Andy. Rótaði í töskunni minni eftir snyrtibuddunni og fann plokkarann. Byrjaði svo að plokka í gríð og erg þarna á bílastæðinu. 

Ég þyki nú annars vera ansi hreinskilin og oft einum of. En þegar kemur að því að heimta þá þjónustu sem mér ber (nóg kostar nú allt) þá breytist ég í óframfærin krakka. One of the things I hate about my self.

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 13.4.2007 kl. 01:00]

En eftir plokkeríið, var eitthvað eftir?

[Jóna Á. Gísladóttir, 13.4.2007 kl. 01:32]

Elskan mín góða. Er að hugsa um að leita Rooney uppi. Gæti verið pabbi minn