Sumar starfsstéttir ekki öfundsverðar

Grey'ð maðurinn. Hann hefur lallað þetta í hægðum sínum

Deilt um klósettferð flugumferðarstjóra

Ekki nógu dugleg að kvarta

 

 

Fór í litun og plokkun í hádeginu í dag. Ekki veitti af. Var orðin eins og Andy Rooney í 60 minutes.

Þegar þessi indæla snyrtidama var búin að svíða úr mér augun með augnháralitnum og gefa mér löt augnalok með öllu togeríinu rétti hún mér spegil. Hæstánægð með afraksturinn. Ég var nú svona svolítið efins en sagði ekki neitt.

Þegar ég kom út af stofunni og inn í bíl byrjaði ég á því að kíkja í baksýnisspegilinn. Fannst örla ennþá fyrir Andy. Rótaði í töskunni minni eftir snyrtibuddunni og fann plokkarann. Byrjaði svo að plokka í gríð og erg þarna á bílastæðinu. 

Ég þyki nú annars vera ansi hreinskilin og oft einum of. En þegar kemur að því að heimta þá þjónustu sem mér ber (nóg kostar nú allt) þá breytist ég í óframfærin krakka. One of the things I hate about my self.

Auglýsi eftir tvíburum

Vinkonu eina á ég sem hringir í mig á klukkustundarfresti og er búin að gera í tvo sólarhringa og það eina sem hún segir í símann er: ertu búin að finna þá?

 

 

 

Ástæðuna má rekja til guttans hennar sem varð 2ja ára núna í apríl. Prinsinn fæddist með skarð í vör og því sagði ég henni frá fallegu tvíburunum sem ég sá myndir af hérna á blogginu um daginn. Vandinn er sá að ég man ekki hver átti þessar myndir og er vinkona mín viðþolslaus, hana langar svo mikið að berja bræðurna augum. 

Ég auglýsi því eftir frænkunni (minnir að það hafi verið að vonum stolt frænka sem kynnti prinsana) eða ef þeir skyldu eiga heimasíðu á Barnalandi væri gaman að fá hana.

Þætti vænt um ef þið gætuð vísað mér leiðina því símtölin eru orðin ansi þreytandi.

 

Mmmm - girnileg mynd

Oooohhhh... ég hefði aldrei hætt að reykja svona snemma í ár ef ég hefði vitað þetta. Hefði skellt mér í langa helgaferð til Köben og keðjureykt fram í ágúst.

Danir vilja fá að reykja á veitingahúsum

Fyrir mörgum, mörgum árum....

Þær vöknuðu um miðja nótt við hvíslandi raddir á neðri hæðinni. Margar raddir sem voru þandar af geðshræringu. Þær læddust niður. Tvær 8 ára vinkonur með svefndrukkin augu og úfið hár. Önnur næturgestur hjá hinni.

Jólin voru á næsta leiti og birtan frá jólatréinu lýsti upp stofuna. Raddirnar þögnuðu þegar þær birtust og allra augu beindust að þeim. Enginn kom upp orði og þær skildu að eitthvað hafði komið fyrir. Litli næturgesturinn átti ekki afturkvæmt heim. Það var ekkert til að snúa heim til. Ekkert hús. Engin fjölskylda. Allt var farið. 

Daginn eftir fór fólkið í örvæntingu sinni með hana í innkaupaleiðangur. Hún átti að velja sér eitthvað. Leikföng eða hvaðeina sem barnshugurinn girntist.

Hún var fljót að velja. Tvær hvítar og tvær bláar. Hvítar fyrir mömmu og pabba. Bláa fyrir stóra bróður og bláa fyrir litla bróður. Sálmabækur sem þau gætu tekið með sér. Jólagjafir frá litlu stúlkunni. Hennar leið að kveðja.

Og lífið hélt áfram..