Hann ætti ekki að fitna allavega

Meira um hrap á vinsældarlista Moggabloggs

Samkvæmt því sem Gurrí bloggvinkona segir (Gurrí hvað fæ ég marga kaffibolla fyrir þetta promo??)  þá telur ekki lengur til vinsælda allar flettingar inn á blogginu hjá manni heldur er sama manneskjan (tölvan) bara talin einu sinni þann daginn þó hún fari hundrað sinnum inn. Eruð þið með mér?

Í kommenti hjá Gurrí leiðréttir Anna K (Anna you owe me) hana (ef ég skil rétt) og segir að ef sama manneskjan fer t.d. inn á bloggið hjá mér oft á sömu klukkustundinni teljist það bara 1x. Ef hún aftur á móti fer oft yfir daginn inn á bloggið mitt þá telur hvert skipti (ef það líður klst eða meira á milli).

Eruð þið ennþá með mér? Ég veit ekki einu sinni hvort ég er hér ennþá.

Ok. Ég get skilið þetta. Það sem ég skil aftur á móti ekki er afhverju sumir bloggarar eru að græða á þessu. Eru það þá þeir sem blogga oft en láta líða meira en klukkustund á milli til að dreifa heimsóknunum inn á síðuna sína, sem eru að hlaupa upp um sæti á vinsældarlistanum?

Er ég heit? Hitti ég naglann á höfuðið?

JÁ! Ég viðurkenni það bara. Ég hef stórar áhyggjur af þessu. Hef vart mátt sofa síðustu nætur vegna þessa. Finnst að mér vegið.

Prófarkarlesarar, Leoncie og póstnúmerið í Eyjum

Fólki er tíðrætt um að það virðist vanta allt sem heitir yfirlestur á mbl.is. Undarlegt orðalag í skrifuðum fréttum er orðið daglegt brauð og oft engu líkara en fólk sem er ekki alveg fulltalandi íslensku sjái um skrifin.
Já það er af sem áður var með prófarkarlestur, virðist vera.

 

Ég var að vinna á smáauglýsingadeild DV í gamla daga þegar smáauglýsingar voru eini ódýri mátinn
til að koma dóti eins og fótanuddtæki í sölu og einkamálaauglýsingar byrjuðu allar svona: Kona óskar eftir kynnum við fjárhagslega sjálfstæðan karlmann á aldrinum...
Það var stranglega bannað að auglýsa eftir ríkum manni til að aðstoða með fjármálin því það taldist að sjálfsögðu dulbúin auglýsing fyrir vændi.
Á DV riðu prófarkarlesararnir húsum á álagstímum og sendu oft sömu smáauglýsingarnar í leiðréttingu aftur og aftur. Á föstudögum var alltaf ein af okkur á vaktinni send í ''leiðréttingar'' en það þýddi sæti í þægilegum stól upp á ritstjórn, fjarri argaþrasi móttöku og símavörslu. Þetta var eftirsótt hlutskipti og þarna sat maður (og reykti) og leiðrétti allt sem kom frá prófarkarlesurunum.

Mér er sérstaklega minnisstætt vesenið í kringum orðið ''Stór-Reykjavíkursvæðið''. Höfuðin nánast snerust í heilhring á hálsinum á prófarkarlesurum ef maður notaði þetta orð. Það var alveg bannað. Varð að vera ''Reykjavík og nágrenni''. En kúnninn vildi nota þetta orð og það var agalega erfitt að útskýra afhverju ekki mátti setja það í auglýsinguna hjá viðkomandi.
Á DV varð maður sérfræðingur í tegunda nöfnum á bílum, dekkjastærðum, spoilerum, póstnúmerum um land allt og síma-svæðisnúmerum (já að er sko orðið langt síðan þetta var, muniði eftir þessu? 98 fyrir V-eyjar, 96 fyrir framan símanr. á Norðurlandi o.sfrv.).

Dansmærin Bonnie og Indverska prinsessan Leoncie áttu sinn fasta dálk í smáauglýsingunum og ríkti afar hörð samkeppni þeirra á milli.

Á DV vélritaði ég upp svakalegar langlokur um diskadrif, MB, GB, Mhz, skjákort og litaskjái án þess að hafa hugmynd um hvað ég var að skrifa. Er ekkert skárri í dag hvað varðar tölvumál.

Allt fór þetta fram undir vökulum augum prófarkalesara sem sinntu starfinu sínu af mikilli samviskusemi og þótti okkur stundum nóg um.
Eitthvað segir mér að ekki sé lagt jafn mikið upp úr þessu starfi í dag og er það miður.

Rembist eins og rjúpan við staurinn

við að reyna að tengja mynd við bloggfærsluna mína. Gengur ekki.

Hey... I'm new in town, ekki gera grín að mér.

Hef ýtt á hjálp, lesið leiðbeiningarnar, skil þær en það er greinilega ekki nóg. Ég hef afritað og skeytt, klippt og skorið, vistað og falið, eytt og afmáð. Unnið með myndir, albúm, flokka og guð má vita hvað...... Meira að segja kallað til tölvunördinn manninn minn. Allt kemur fyrir ekki. Augun eru orðin ferköntuð og ég held bara að það sé komið að tímapunktinum í lífinu þar sem ég verð að horfast í augu við að fullkomna sjónin mín er að láta í minni pokann fyrir ellifjarsýninni. +1 gleraugun úr Tiger liggja á borðinu fyrir framan mig og glotta við mér. Ég ætla að hætta núna svo ég verði jafn hárprúð í fyrramálið og ég var í morgun.