Æðruleysisbæn eiginkonunnar

Æðruleysisbæn allra kvenna sem búa í návígi við karlmann. Nauðsynlegt að muna og fara reglulega með.

Dear Lord

I pray for Wisdom to understand my man; Love to forgive him;

And patience for his moods.

Because, Lord, if I pray for Strength,

I'll beat him to death.

AMEN

 

Tölvupóstur á toppana í dag kl. 10-12 - sýnum samstöðu

 

 Ég skora hér með á íslensk stjórnvöld að leiðrétta þegar í stað kjör öryrkja og aldraðra til samræmis við íslenskan veruleika.

Raunveruleiki þessarar ungu einstæðu móður sem berst við krabbamein er skyldulesning fyrir ykkur.

http://thordistinna.blog.is/blog/thordistinna/entry/299482/

Það er löngu ljóst að meðferðin á öryrkjum, fötluðum, sjúkum og öldruðum er til skammar í þessu þjóðfélagi okkar sem á að heita velferðarþjóðfélag. Það er í ykkar höndum að snúa þessu upp í manneskjulegt umhverfi. Að fólki sé ekki fleygt út í horn eins og notuðum tuskum.

Sýnið okkur í verki að við kusum rétt. Að þið séuð verðugir fulltrúar. Að þið valdið ábyrgðinni og verkefninu sem við hin völdum ykkur til að stjórna.

Með vinsemd

Jóna Á. Gísladóttir / http://jonaa.blog.is/blog/jonaa/#entry-301471

kt. 2309684119

- - - - - - - - - - - - - - -  

Ofangreindur texti er kominn í tölvupóst sem bíður nú eftir því að klukkan slái 10. Mun hann þá verða sendur á eftirtalin netföng:

Félagsmálaráðuneytið: [e-mail]

Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið: [e-mail]

Guðlaugur Þór heilbrigðisráðherra: [e-mail]

Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráðherra: [e-mail]

Og þar sem þessir geta stundum komið að gagni við hin ýmsu mál, þá fá þeir líka að vera með:  [e-mail], [e-mail], [e-mail], [e-mail], [e-mail],

 

Nú skalt þú lesandi góður barasta gera copy/past og senda samskonar tölvupóst á milli kl. 10 og 12 í dag. Það tekur aðeins um eina mínútu af tíma þínum en getur skipt sköpum í að vekja athygli á málinu. Leggðu þitt að mörkum.

 

Allir verða að taka þátt - sýnum einu sinni samstöðu

Hún Þórdís Tinna okkar sem berst við krabbamein er hér með afar sterka færslu sem minnir mig á hversu gott ég hef það og hversu auðveldlega það góða gengi gæti allt verið horfið á morgun.

Sjúkdómar og slys gera ekki boð á undan sér og okkur hættir öllum til að taka heilsuna og öðrum góðum atriðum í lífi okkar sem gefnum.

Í framhaldi af færslunni hennar Þórdísar Tinnu er Gíslína Erlendsdóttir með færslu á blog.central þar sem hún hvetur til þrýstings á stjórnvöld á eftirfarandi hátt:

Ég vil því koma á framfæri hugmynd um þrýsting á stjórnvöld sem er í anda þeirra aðferða sem Amnesty International notar til að þrýsta á stjórnvöld víða um heim í mannréttindamálum.

Hugmyndin er þessi. Á þriðjudaginn fyrir hádegi  milli 10 og 12 sendi allir öryrkjar, aldraðir og aðrir þeir sem vilja taka þátt  tölvupóst á netföng heilbrigðisráðuneytisins og félagsmálaráðuneytisins með meðfylgjandi  texta: ....Ég skora hér með á íslensk stjórnvöld að leiðrétta þegar í stað kjör öryrkja og aldraðra til samræmis við íslenskan veruleika.... (hugmynd að texta).....undirskrifað af viðkomandi með kennitölu.

Ég tek undir afar góða hugmynd Gíslínu og hvet ykkur öll hér á blogginu til að setja inn færslu um málið og/eða senda tölvupóst. Einnig held ég að það væri góð hugmynd að þeir bloggarar sem senda tölvupóst á þriðjudagsmorguninn setji í hann link inn á sína bloggfærslu um málið sem og link inn á færsluna hennar Þórdísar Tinnu.

 Póstfang félagsmálaráðuneytis er  [e-mail] og hjá heilbrigðis- og tryggingarráðuneyti er það [e-mail] og Guðlaugur Þór heilbrigðisráðherra [e-mail]

Kommmmma sooooo krakkar. Verum fyrirmyndir. Setjum strax inn bloggfærslur og stillum gsm símana og látum þá minna okkur á kl. 10 á þriðjudagsmorgunn. Það er svo auðvelt að gleyma í amstri dagsins og ekki viljum við missa af mómentinu.

Sá Einhverfi - Sá Einhverfi - Sá Einhverfi - Sá Einhverfi - Sá Einhverfi - Sá Einhverfi

 

Nú er ég að láta skoðanir ókunnugs fólks fara fyrir brjóstið á mér. Afhverju ætli maður geri það? Er það vegna þess að þegar allt kemur til alls er sjálfsmynd okkar byggð á áliti annarra?

Í þessu, eins og svo mörgu öðru, er hárfín lína á milli öfga og þess sem eðlilegt getur talist. Það er ekki nema eðlilegt að álit okkar nánustu hafi áhrif á mann. Svo getur það aftur á móti farið út í öfgar.

Ég get ekki annað en velt því fyrir mér hvernig standi á því að skyndilega, eftir að hafa verið nær daglega með bloggfærslu í 5 mánuði,  komi allt í einu upp þessi gagnrýni. Allt í einu er orðið áberandi í kommentakerfinu hjá mér hvað það fer fyrir brjóstið á sumum að ég skuli kalla son minn Þann Einhverfa.

Þessi færsla er ekki til að útskýra þessa nafngift á einn eða annan hátt. Ég er aðeins að velta því fyrir mér afhverju í ósköpunum mér finnist ég þurfa að verja þetta orðalag fyrir ókunnugu fólki. Fólki sem greinilega hefur ekki sama húmor og ég, ekki sömu sýn á lífið, og greinilega ekki sömu reynslu.

Sonur minn heitir Ian Anthony. Hann er skírður Ian út í loftið og Anthony eftir pabba sínum. Fyrsta baráttan sem ég háði fyrir Ian var við mannanafnanefnd. Hann hét Drengur í þjóðskrá fram til 2ja ára aldurs. Þegar þeirri baráttu lauk með sigri eftir mikla þrjósku af minni hálfu tók við annars konar barátta. Og hún mun ekki taka enda fyrr en ég er öll. Því miður.

Ian er yndislegur gutti. Hann er stórskrýtinn og gefur lífinu alla liti regnbogans. Ég er afar þakklát fyrir að fá að kynnast þessum skrýtna dreng og upplifa að lífið er aldrei bara svart eða hvítt. Hann er endalaus uppspretta hláturs. Stundum vegna þess að hann er einfaldlega fyndinn og stríðinn. Stundum vegna þess að hann er svo skrýtinn. Skrýtinn á mælikvarða okkar hinna sem teljum okkur ''normal''.

Í bloggheimum heitir Ian Sá Einhverfi. Þeir sem hafa eitthvað við það að athuga getið heimsótt aðrar bloggsíður en mínar. Nóg er af þeim.