Pæling vikunnar

 

Á næstum því hverju kvöldi, þegar ég leggst til svefns, stend ég mig að því að muna skyndilega eftir símtalinu sem ég ætlaði að hringja þann daginn, en aldrei var hringt eða dyrnar sem ég ætlaði að banka á en gerði ekki.

Fólk sem mér þykir undurvænt um sem ég ætlaði að heyra í til að þakka fyrir síðast, segja hversu vel ég skemmti mér í afmælinu eða hvað spallið yfir rauðvínsglasinu eða kaffibollanum hefði verið yndislegt og kærkomið. Eða bara til að segja: hvað gerðir þú í dag?

Undurfljótt verður þessi dagur sem símtólinu var ekki lyft, að viku. Vikan að mánuðum...

Kannist þið við þetta?

Í mínu starfi hangir símtæki á eyranu á mér allan daginn. Ég viðurkenni að oft á tíðum, þegar heim er komið, búið að fæða alla, skamma og knúsa eftir því sem við á, og henda í bælið, þá er það síðasta sem mig langar að gera er að bera símtæki upp að eyranu. Fyrir utan það að Bretinn þarf stundum örlitla athygli. Hann er svo sem ekki kröfuharður en einhvern tíma verðum við að hafa til að tala saman án þess að það sé yfir litla hausa og lítil blakandi eyru.

Æi tíminn bara flýgur áfram og ég vildi svo gjarnan vera í mun nánara sambandi við allt þetta fólk sem ég elska og á fortíð með á einn eða annan hátt.

Vinnum við ekki of mikið krakkar? ha? Er ekki mun algengara að við lifum til að vinna í stað þess að vinna til að lifa?

Alveg eins og ég gera of mikið af því að lifa til að éta í stað þess að éta til að lifa.

Ég þarf að komast á námskeið í forgangsröðun. Er það til?

 

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 16.9.2008 kl. 00:11]

Svakalega kannast ég vel við þetta! Eru haldin námskeið í forgangsröðun? Við þangað! 

[Elísabet Sóley Stefánsdóttir, 16.9.2008 kl. 00:13]

ójá ég kannast sko við þetta.... samt er ég alltaf í símanum hringi bara í mín föstu númer og kem mér aldrei í hin!!! eins með hurðarnar það er bara svona föst heimili "örfá" sem ég afreka þessa daganna..... svo við tölum ekki um öll verkefnin sem ég ætla mér að framkvæma hér heima og afreka ekkert!!!

[Steingrímur Helgason, 16.9.2008 kl. 00:28]

Þarf ekki námzkeið til, maður/kona bara breytir þessu & kemst að því að það virkar, því allir ómissandi hlutirnir í því daglega basli eru 'zmotterí' & auðleysanlegir á minni tíma, ergó því meiri tími fyrir það & þá sem að skipta máli.

Jú, reyndar, & svo hjálpar til að búa í ~zweid~...

[Sporðdrekinn, 16.9.2008 kl. 01:06]

Ég man þegar að ég var stelpa þá var farið í heimsókn til ættingja og vina einu sinni til tvisvar í viku. Tímarnir breytast og fólkið með. Eða er það: Fólkið breytist og tímarnir með....

[Edda Agnarsdóttir, 16.9.2008 kl. 06:59]

vinnum of mikið á kostnað barnana okkar - allt of lítill tími sem við höfum/fáum fyrir börnin.

[Ómar Ingi, 16.9.2008 kl. 07:39]

Forgangsröðun 101

[Guðríður Pétursdóttir, 16.9.2008 kl. 08:36]

segi sama og Edda... algjörlega.

[Doddi - Þorsteinn G. Jónsson (IP-tala skráð) 16.9.2008 kl. 08:53]

Að forgangsraða hljómar mjög fallega í mínum huga. Ég er hins vegar vinnandi 12-13 tíma á dag (í vinnunni og svo "aukavinnu"), svo er ég byrjaður í fjarnámi og sef í 5-6 tíma helst. Þetta skilur ekki eftir mikinn tíma fyrir familíuna, en ég vonast til þess að þetta verði betra ... einhvern tíma ... vonandi.

[Sesselja Fjóla Þorsteinsdóttir, 16.9.2008 kl. 08:55]

Æi þarna fékk ég smá klípu.  Vert að huga að þessu.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 16.9.2008 kl. 09:10]

Ég nenni ekki á svona námskeið það er of seint.

Búin að klúðra öllu sem hefur með forgang að gera fyrir lögnu.

Núna halla ég mér aftur á bak í sófanum og nýt afrakstursins.

Have I told you......?

[elín (IP-tala skráð) 16.9.2008 kl. 09:13]

Eins og skrifað af mínum fingrum ;)

[Erna, 16.9.2008 kl. 10:43]

Kannast við þetta, stöðugt samviskubit í gangi.

[Guðrún Jóhannesdóttir, 16.9.2008 kl. 11:22]

erum við ekki öll að gera okkar besta? ég held það

Knús á þig krúttan mín og þessi drengur þinn er algjört skíragull þú leyfir okkur nú að vita af því þegar hann bókar sig í æfingaaksturinn hehehheehe

[Magga (IP-tala skráð) 16.9.2008 kl. 11:37]

         

  

                       Vinur í grennd!

<p>Í grenndinni veit ég um vin, sem ég á,
í víðáttu stórborgarinnar.
En dagarnir æða mér óðfluga frá
og árin án vitundar minnar.

Og yfir til vinarins aldrei ég fer

enda í kappi við tímann.

Sjálfsagt þó veit hann ég vinur hans er,

því viðtöl við áttum í símann.

En yngri vorum við vinirnir þá,

af vinnunni þreyttir nú erum.

Hégómans takmarki hugðumst við ná

og hóflausan lífróður rérum.

"Ég hringi á morgun", ég hugsaði þá,

"svo hug minn fái hann skilið",

en morgundagurinn endaði á

að ennþá jókst mill´ okkar bilið.

Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk,

að dáinn sé vinurinn kæri.

Ég óskaði þess, er að gröf hans ég gekk,

að í grenndinni ennþá hann væri.

Sjálfur, ef vin þú átt góðan í grennd
gleymd´ ekki, hvað sem á dynur,
að albesta sending af himnunum send
er sannur og einlægur vinur.

Þýtt Sig. Jónsson <p>

[M, 16.9.2008 kl. 11:43]

Er með eindæmum símalöt á kvöldin. Verra að vera að bögga fólk í vinnunni á daginn og spjalla. 

Svo ráða oft krakkarnir ferðinni þegar á að fara í heimsóknir um helgar eða velja það að vera heima fyrir.

Lít á þetta sem tímabil lítils sambands, svo eykst það aftur.

[María Guðmundsdóttir, 16.9.2008 kl. 14:12]

ég kem med..flýg bara heim thegar námskeid hefst;-) uss, thetta er eins og talad úr minu hjarta.

[Ásdís Sigurðardóttir, 16.9.2008 kl. 16:14]

Að þessu leyti er gott að vera öryrki. Þá er sjálfgefinn tími til að sinna sínum vinum og fjölskyldu, það hef ég metið mikils og notið vel. Kær kveðja

[Sigrún Jónsdóttir, 16.9.2008 kl. 17:08]

Þekki þetta svooo vel.  Ég er bara svo oft að vinna á kvöldin þegar vinirnir/fjölskyldan eru heima hjá sér.  Nota þá bara helgarnar í þetta og ef ég kemst ekki yfir alla, þá hugga ég mig við að símalínan gangi jú í báðar áttir.

[Berglind Inga, 16.9.2008 kl. 17:24]

Góðar pælingar. Ég er sammála Steingrími, það hjálpar mikið að búa í sveit. Verst hvað það er mikið lengra úr Reykjavík í Borgarfjörðinn en í hina áttina...

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 16.9.2008 kl. 17:45]

JA....það er með þetta þarna "seinna"...vinna mikið núna og sinna fjölskyldunni seinna. Það hefur studnum ekki farið eins og menn hefðu vonast eftir...! Fín pæling.

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 16.9.2008 kl. 20:11]

Skil þig ofboðslega vel að hugsa um eitthvað allt annað en að taka upp síma eftir vinnudaginn. Kannast MJÖG vel við það sjálf. En þetta með forgangsröðunina: ég er alltaf að læra pínulítið á hverjum degi í þeim efnum en ansi skammt komin samt. Styð hugmyndina um námskeið í svoleiðis. Knús og kveðja til þín mín kæra Jóna

[Helga Magnúsdóttir, 16.9.2008 kl. 21:05]

Ég vinn vaktavinnu og er því oft í vinnunni á kvöldin og um helgar þegar venjulegt fólk er heima hjá sér og getur svarað í símann. Fullt af fólki sem ég þyrfti að hringja í og/eða heimsækja. Tíminn bara líður hjá án þess að nokkuð gerist. Skömm að þessu.

[Högni Jóhann Sigurjónsson, 16.9.2008 kl. 21:25]

Seinna sagði ég í mörg ár, seinna er ekki enn komið og börnin farin að eiga börn bara sjálf.

[Gunna-Polly, 17.9.2008 kl. 08:33]

svo sammála þér , er með talpíðuna hangandi á eyranu allan daginn og þegar ég kem heim er sími það síðasta sem ég hugsa um

[Rúna Guðfinnsdóttir, 17.9.2008 kl. 09:17]

"Vinur í grennd" er dásamlega fallegt ljóð en svo sorglegt í leiðinni. Það hnippir verulega í mann.

Erum við ekki öll svona...snúumst í kringum eigið rassgat og gleymum að rækta samband við ættingja og vini? Því miður er ég svoleiðis.

[Rut Sumarliðadóttir, 17.9.2008 kl. 11:36]

Held þetta sé sammerkt okkur öllum Á vini sem halda partý einu sinni á ári og hóa öllum saman til að sambandið slitni ekki. góð hugmynd?

[Rúna Guðfinnsdóttir, 17.9.2008 kl. 12:06]

Já..Það er góð hugmynd Rut. Maður má ekki gleyma góðum vinum vegna sjálfselsku og sauðsháttar!