Hvað gerir maður, þegar það er ekkert sem maður getur gert?

 

Hér sit ég á laugardagsmorgni (ok ok það er komið fram yfir hádegi en hjá mér er ennþá morgunn). Allt er rólegt. Hundur sefur í grænum sófa, kettlingur sniglast í kringum lyklaborðið hjá mér og 2 aðrar kisur sofa í hvítum baststól.

Gelgjan spilar leik á netinu og Sá Einhverfi horfir á Emil í Kattholti. Bretinn lúrir upp. Hann fór á fætur í morgun með Þeim Einhverfa sem var byrjaður, eins og alltaf, að þylja upp kynningu á Börnunum í Ólátagarði kl. 7 í morgun:

• Berta -
• Anna -
• Olli -
• Bjössi -
• ...og so é.. Lísa (segir hann með undurþýðri stelpurödd)

Ég fékk því að sofa út. Þess vegna er ennþá morgunn hjá mér. Greinar trjánna í fallega garðinum mínum sveiflast örlítið í haustrokinu. Þau eru græn ennþá að mestu. Haustlitirnir birtast aðeins á einstaka stað.

Í dag fer Gelgjan í afmæli og í kvöld ætla 4 vinkonur að gista hjá henni. Það verður sko náttfatapartí. Allt er eins og það á að vera. 

En svo kemur símtal. Og manni er kippt niður á jörðina. Ekki sitja allir með frið á sálinni og horfa á tréin bærast í vindinum. Og hvað gerir maður þegar það er ekkert sem maður getur gert?

Æi hvað lífið getur verið flókið.

 

 

Athugasemdir

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 15.9.2007 kl. 12:47]

Æ já stundum kemur vanmátturinn manni í opna skjöldu.  Vona að þetta sé ekkert alvarlegt hjá þér Jóna mín.  Sendi þér samt stuðning til öryggis.

[Guðríður Haraldsdóttir, 15.9.2007 kl. 12:56]

Knús, elsku stelpa, vona að allt verði í lagi!

[Doddi - Þorsteinn G. Jónsson (IP-tala skráð) 15.9.2007 kl. 13:06]

Hvers konar símtal var þetta dúlla? Vonandi ekkert alvarlegt, því að öðru leyti lítur dagurinn nokkuð vel út. Knús að norðan, og þau eru sko sterk!

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 15.9.2007 kl. 13:12]

Knús til þín úr norðrinu

[Ívar Pálsson, 15.9.2007 kl. 13:20]

Illt að heyra. Það er samt töluvert sem andinn og bænir annarra geta gert. Góðir straumar til þín og þinna.

[Kristín Katla Árnadóttir, 15.9.2007 kl. 13:21]

Æi vonandi að það sé ekki alvarlegt. Jóna mín knús til þín.

[Þröstur Unnar, 15.9.2007 kl. 13:22]

Þetta er ekta laugardagsmorgun sýnist mér, svona morgnar eru ómissandi.

Vonandi ekkert slæmt símtal.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 15.9.2007 kl. 14:02]

Er að fara að , tékkaðu eftir tvær.  Hlýjar kveðjur og knús til þín dúlla mín

[Högni Jóhann Sigurjónsson, 15.9.2007 kl. 14:04]

Á svona stundum fer ég út í bakarí og næ í "meðððí"

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 15.9.2007 kl. 14:25]

Maður gerir ekki neitt og vonar það besta

[Anna Einarsdóttir, 15.9.2007 kl. 14:54]

Farðu á síðuna hans Jóns Steinars og hlustaðu á Eckhart Tolle...... þér líður betur á eftir ljúfan. 

[Ómar Ingi, 15.9.2007 kl. 14:57]

Svona Svona Jóna mín , vona að allt sé í góðu lagi núna , en svona getur jú lífið verið ....

Stubbaknús

[Sigríður B Sigurðardóttir, 15.9.2007 kl. 14:58]

Vonandi ekkert slæmt Jóna mín farðu vel með þig Kveðja úr sumarbústað þar sem er rok og snjókoma.

[Dúna (IP-tala skráð) 15.9.2007 kl. 15:24]

Sittu kyrrlát

[Hrönn Sigurðardóttir, 15.9.2007 kl. 16:03]

Vonar og biður........

[Hugarfluga, 15.9.2007 kl. 16:35]

[Huld S. Ringsted, 15.9.2007 kl. 17:05]

Vonandi ekkert alvarlegt!

[Ólöf Anna , 15.9.2007 kl. 17:40]

treystir á guð og lukkuna!!!

[Ragnheiður , 15.9.2007 kl. 18:59]

 knús á þig mín kæra vinkona.

[Bjarndís Helena Mitchell, 15.9.2007 kl. 19:18]

Ég vona að þetta sé ekkert alvarlegt og að dagurinn hafi verið hinn vænsti eftir allt saman. Styrktarstraumar og knús

[Elín Arnar, 15.9.2007 kl. 19:18]

úff símtal! Vonandi ekki eitthvað sem verður ekki í lagi á morgun.

[Jens Guð, 15.9.2007 kl. 19:43]

  Þetta hljómar eins og eitthvað óskemmtilegt hafi gerst.  Þetta vekur forvitni. 

[Laufey Ólafsdóttir, 15.9.2007 kl. 19:56]

 

[Jóna Á. Gísladóttir, 15.9.2007 kl. 20:25]

Oooo... þið eruð svo mikil krútt. Ég er í fínu lagi. Takk kærlega fyrir hlýjar kveðjur.

Ég er að vinna í meðvirkninni. Þ.e.a.s. ég er að vinna í því að vinna mig út úr meðvirkninni. Það felst þá meðal annars í því að verða ekki fyrir þeim áhrifum sem ég varð fyrir í dag. Þið vitið... ekki er hægt að hjálpa þeim sem ekki hjálpa sér sjálfir.

[Hrönn Sigurðardóttir, 15.9.2007 kl. 20:46]

Gott hjá þér.

Þetta er nefnilega svo rétt. Það ER ekki hægt að hjálpa þeim sem hjálpa sér ekki sjálfir!!

Þá verður maður bara að sætta sig við að geta ekkert gert. Erfitt en hægt.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 15.9.2007 kl. 20:56]

Meilímeilímeilí

[Sigrún Friðriksdóttir, 15.9.2007 kl. 22:41]

Klem,knús og kveðjur frá mér. Eigðu góða helgi/viku skvísa !!!

[Þóra Sigurðardóttir, 15.9.2007 kl. 23:50]

Þú varst að taka mig á taugum ég hélt þú værir með alvarlegan sjúkdóm

Farðu í Al-anon

[Axel Jón Fjeldsted (IP-tala skráð) 16.9.2007 kl. 11:52]

Mér finnst alltaf svo dónalegt, þó að vel sé meint, að skvetta framaní fólk að það eigi að fara í einhvern félagsskap til að vinna í sínum málum. Ég þoli ekki svoleiðis. Já elskan...farðu bara í Al-anon eða AA eða smelltu þér í meðferð...og þá líður MÉR miklu betur. Þóra hérna til dæmis fór næstum af taugum við að lesa færsluna og kokkaði upp alvarlegann sjúkdóm. Ekki sýnist mér Al-anon vera virka í þessu tilfelli. Dísus

[Rebbý, 16.9.2007 kl. 11:55]

skil þig svo vel - erfitt að hætta meðvirkninni .... heimurinn liggur stundum á herðum okkar

[mo (IP-tala skráð) 18.9.2007 kl. 04:40]

Það er altaf hægt að gera eithvað og það að fólk vilji ekki hjálpa sér sjálft er bara ekki altaf tilfellið.

Það er kannski bara orðið of veikt til að bera sig eftir björginni

[Jóna Á. Gísladóttir, 18.9.2007 kl. 08:10]

Axel ég er svolítið sammála þér þarna. Held nú samt að Þóra hafi bara meint vel.

Rebbý, það er nebblega málið. Maður er svo meðvirku í meðvirkninni **fliss**

mo, auðvitað er það ekki alltaf tilfellið. Stundum er fólk orðið of veikt til að bera sig eftir björginni eins og þú segir. En hvað þegar ferlið í átt að þessum miklu veikindum er búið að vera langt langt langt langt? Átti viðkomandi þá ekki að leita sér hjálpar áður en hann varð of veikur?

[mo (IP-tala skráð) 18.9.2007 kl. 11:20]

Auðvitað á fólk að leita sér hjálpa en það eru ekki allir sem átta sig á hvað er að gerast með það

Það getur verið svo margt langvarandi veikindi,meðvirkni eins og þú talar um og svo getur fólk lent í mismunandi aðstæðum í lífinu sem það kanski rétlætir líðan sína með

Engum vill líða illa þannig að ef fólk áttaði sig á því nógu snemma þá mundi það leita sér hjálpar

En því miður eru ekki allir sem átta sig á stöðu sinni í lífinu fyrr en of seint því miður og þá koma fordómarnir.

en þetta er bara mín skoðun

á annars góðu umræðuefni