Hringurinn bíður þar til á morgun

Nú ætla ég að skella mér í sófann með Bretanum og gera do-do.

Nei nei. Bretinn var að koma úr Skalla með DVD mynd. Dévaju með Denzel vini mínum. Ég fékk líka stóóóóórt Lionbar og fylltar lakkrísreimar. Hó-hó-hó hér sé stuð.

Sá Einhverfi komin í rúmið og er að glápa á Harry Potter. Gelgjan með Viðhenginu upp í herbergi (Jenný Anna hér eru svefnherbergin á efri hæðinni )

Kæru krúttlegu bloggvinir. Bið ykkur að hafa mig afsakaða þar til á morgun. Þá mun ég líka koma mér fyrir hér fyrir framan tölvuna með ljúfan morgunkaffi og fara í nokkrar góðar heimsóknir í bloggheimum.

Nú skal etið, drukkið og glápt undir bleikri sæng upp í sófa. Until then.....

Ég er hér og réttlætiskennd minni er misboðið

Maturinn í gær var góður. Freyðivínið var gott. Hvítvínið var gott.... líka Grandið.... og Irish coffe-ið.

Félagsskapurinn ennþá betri. Sem sagt gaman. Þar til ég var að tipla léttfætt og glæsileg á milli skemmtistaða um hánótt og stoppa til að fylgjast með ryskingum fyrir utan Rex. Þrír eða fjórir lögreglubílar voru á staðnum og annað hvort hef ég misst af aðallátunum eða.....

Það sem ég sá voru meira ryskingar en slagsmál á milli svarts, enskumælandi stráks og íslensks stráks. Lögreglan gekk á milli. Strákarnir halda áfram að æpa á hvorn annan. Sá svarti kannski meira en hinn. Hann var nokkuð æstur en barði ekki frá sér eða neitt slíkt. Mjög skyndilega, að mér fannst, var hann allt í einu snúinn niður af fjórum lögreglumönnum og þegar þeir reistu hann upp aftur lak blóð niður ennið á honum (ég gat ekki séð áður, að hann hafi verið blóðugur). Hann var færður í lögreglubíl og ég heyrði hann segja að þetta væri rasista land. Ég vil samt taka fram að þetta var aðdáunarlega fumlaust hjá þeim og engar svívirðingar féllu í garð þess handtekna eða neitt slíkt.

En frá mínum bæjardyrum séð voru þessar aðgerðir ónauðsynlegar, allavega á þessum tímapunkti. En eins og ég segi, ég veit ekki hvað gekk á áður en ég kom en vissulega hlýtur það að hafa verið töluvert þar sem svo margir lögreglubílar voru komnir á staðinn.

Það kom mér á óvart hversu miður mín ég varð af því að fylgjst með þessu og ég ákvað að finna leigubíl og drífa mig heim. Ræddi málið við leigubílstjórann sem að sagði tvisvar á leiðinni í hálfgerðum undrunartóni: ''Þú ert svakalega miður þín, ég sé það á þér''.

Ég hef verið að velta þessu fyrir mér í dag. Spyrja mig afhverju þetta fékk svona á mig. Það pirrar mig óstjórnlega að vita ekki alla söguna. Ég vil trúa því að sá enskumælandi hafi verið búinn að ganga berserksgang, einfaldlega vegna þess að þá get ég sagt sjálfri mér að  aðstæður hafi verið fullkomlega rétt metnar af lögreglunni. Ég vil ekki trúa því að svarti strákurinn hafi verið tekinn fyrir eingöngu vegna þess að hann var ekki íslenskur. Einnig sé ég fyrir mér barnungt andlit eins af lögregluþjónunum. Svo ungt að mér þótti hann ekkert hafa að gera þarna.

.....og nei, ég missti af rútunni á Vog. Þrátt fyrir allt hafa litlu kallarnir með hamrana sem taka sér bólfestu í hausum á fólki sem gætir ekki hófs, verið til friðs í dag.

Í staðinn er ég með þessa mynd í hausnum af myndarlegum ungum manni. Hann er vel til hafður í svartri skyrtu og svörtum fínum buxum. Fatnaður sem á engan hátt ber þess merki að hafa lent í meiriháttar slagsmálum.