Bara til að minna mig á, því ég vaknaði upp í morgun sem vanþakklát bitch

Ég er þakklát fyrir

hversu heilsuhraust ég er (ekki sjálfri mér að þakka)

Bretann sem elskar mig (vegna þess að ég er frábær og þrátt fyrir alla mína galla)

húsið mitt í draumastaðsetningunni (þó það sligi okkur fjárhagslega)

að hafa sloppið við áfengisfíknina (og þar með gjörsamlega brotið öll náttúrulögmál, a.m.k. hvað varðar mína alnánustu fjölskyldu)

vinkonur mínar (they are always just a phonecall away)

Önnu Frænku (með stóóóóóru effi. Stoð mín og stytta)

að eiga svo fyndna dóttur að hún fær mig til að hanga í búðarrekkum (blindaða af tárum)

þau forréttindi að eiga Þann Einhverfa. (Hefði ekki viljað missa af því að kynnast þeim gaur fyrir nokkurn mun)

Unglinginn Stjúpsoninn og hversu yndislegur og blíður sá gutti er og góður við systkini sín

hversu vel mér hefur farnast á vinnumarkaðnum (þrátt fyrir að hafa ekki lokið svo mikið sem einni önn í framhaldsskóla)

að hafa hætt að reykja (áður en reykingabannið skall á)

að eiga dásamlega tengdamóður (sem skilur hvað sonur hennar getur verið erfiður)

að hafa alist upp hjá ömmu og afa (sem gerðu mig að skrítnum krakka sem sagði fortó í staðin fyrir gangstétt, altan í staðin fyrir svalir, og sem vissi hvað mannbroddar voru áður en hann varð 6 ára)

að einhver hafði fyrir því að finna upp nikótíntyggjóið (sem er mín fíkn í dag)

möguleikann á að vinna í bæði Lottó og Víkingalottó (maður lifir í voninni)

bílinn minn sem rýkur í gang í hvert skipti (þrátt fyrir svo mikið hirðuleysi af minni hálfu að réttast væri að hringja í bílaverndunarsamtökin)

að hafa uppgötvað bloggið (sem aftur gerði það að verkum að ég fór að skrifa aftur eftir 100 ár)

að trúa því og treysta að Bretinn og ég verðum eins og gömlu hjónin (í smásögunni minni hér á undan)