Örlítið meira um fatamál

 

Hér sit ég og get ekki annað. Í þvottavélinni rúlla gallabuxur fram og aftur. Fyrir utan buxurnar sem ég keypti í kellingadeild Hagkaupa í gær eru þetta einu buxurnar sem ég passa í.

Ég er ekki alveg í stuði til að fara í kellingabuxunum í vinnuna á morgun svo ég bíð eftir að þvottavélin ljúki sínu verki. Þá get ég hent gallabuxunum í þurrkarann og skriðið undir sæng. Og það verð ég að fara að gera (þó fyrr hefði verið) ef ég ætla að vakna kl. 6 í fyrramálið til að fara í leikfimi hjá henni Báru vinkonu minni.

Það eru nú meiri ósköpin hvað maður þarf að plana mikið á kvöldin til að leikfimisdæmið gangi upp svona snemma á morgnana.

Það þarf náttúrlega að ákveða hvaða fötum eigi að klæðast daginn eftir og koma þeim vel samanbrotnum ofan í íþróttatöskuna.

Það þarf að ferja andlitið á sér úr töskunni sinni yfir í íþróttatöskuna, þ.e. meiki, púðri, sólarpúðri, maskara, varalit, glossi, augnblýanti og einhverju fleiru sem ég man ekki í augnablikinu. Svo þarf að passa upp á að íþróttafötin séu tilbúin, helst á ofni svo það sé heitt og gott að fara í þau á köldum morgnum. Sítrónukristalls flaskan þarf að vera á sínum stað í ísskápnum svo ég geti gripið hana með mér að morgni. Og ég sem hef alltaf haldið því fram að skipulagning sé ekki mín sterka hlið.

Ég varð að breyta um skóáætlun á síðustu stundu þar sem Sá Einhverfi er enn við sama heygarðshornið, þ.e. andsetinn af Emil í Kattholti. Hann tók kúrekastígvélin mín með rúnnuðu tánni, í kvöld og dýfði þeim ofan í vatnsdallinn hjá hundinum. Skítastígvél.

 

Ef við verðum ekki gömul þá drepumst við...

 

Ásdís bloggvinkona hefur í félagi við fleiri öryrkja farið af stað með undirskriftarlista varðandi meðferð Tryggingarstofnunar (og kerfisins) á öryrkjum og öldruðum. Þau eru í stuttu máli sagt að segja: Hingað og ekki lengra.

Eftir að hafa lesið textann á undirskriftarlistanum er mér orða vant. Auðvitað var ég meðvituð um hluta af þessu, en ekki allt.

Ég er ekki öryrki... ekki ennþá allavega og lofa hvern dag sem ég fæ að ganga heil til skógar. Það getur allt breyst á morgun. Eða í kvöld. Ótal atvik geta átt sér stað.

Ég er ekki gömul... ekki ennþá. Og ef ég verð ekki gömul þá er eina ástæðan sú, að ég leggst með lappir upp í loft og hætti að anda. En þá á ég væntanlega erfingja sem ég vil að fái peningana mína (ef einhverjir eru) frekar en að Tryggingastofnun eða skattmann sé búin að éta þá upp fyrirfram.

Þessi undirskriftarlisti snertir okkur hvert og eitt. Þó hann geri það ekki akkúrat í dag, þá gæti hann gert það á morgun.

Takið ykkur nú 2 mínútur til klikka músar-rindlinum ykkar á linkinn hér undir, lesið vandlega textann sem fylgir og setjið svo nafnið ykkar undir, til staðfestingar á því að ykkur finnist líka nóg komið af rugli og valdaníðslu á þeim sem minna mega sín. DO IT!

http://www.petitiononline.com/lidsauki/