Undarlegt skopskyn

Þriðjudagur, 20. janúar 2009

Ég hef húmor fyrir ólíklegustu hlutum. Stundum finnst mér kímnigáfa mín vera allt að því á gráu svæði. Jafnvel svörtu.

Hvað er fyndið er að sjálfsögðu smekksatriði. Bara eins og það er smekksatriði hvaða fatnaður er fallegur, hvaða bíómyndir eru góðar, hvernig tónlist er skemmtileg....

En svo er bara sumt sem er ekki spurning um smekk. Eins og snjóþvegnar gallabuxur. Þær eru ljótar. Það er staðreynd. Ekki smekksatriði.

Að hafa barnaníð í flimtingum getur ekki flokkast undir eðlilegan húmor. Í hvaða mynd sem er.

Ég get ekki ímyndað mér hvað þessum aðila hefur gengið til, nema að ætla að vera fyndinn. Og hverjum er þvílíkur húmor að skapi?

	Kynnti sig sem dæmdan barnaníðing
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Meginflokkur: Bloggar | Aukaflokkar: Dægurmál, Löggæsla, Stjórnmál og samfélag | Facebook

Athugasemdir

Þetta er eitthvað sem ég get ekki tjáð mig um. Ég ber hatur til allra þeirra sem gera börnum okkar illt. Þeta er ekki skopskyn...þetta er eitthvað allt allt annað....

Rúna Guðfinnsdóttir, 20.1.2009 kl. 15:14

Skil bara ekki svona húmor.

Ásdís Sigurðardóttir, 20.1.2009 kl. 15:57

Frekar súr húmor

Ómar Ingi, 20.1.2009 kl. 16:17

Þetta er vitanlega bara bilun. Maðurinn er snargalinn hvort sem hann er barnaníðingur eða ekki.

Helga Magnúsdóttir, 20.1.2009 kl. 17:41

liklega thad ósmekklegasta sem ég hef heyrt um, get ekki ímyndad mér nokkurn sem finnst thetta fyndid.

María Guðmundsdóttir, 20.1.2009 kl. 19:36

En ef þetta var ekki brandari? Hefur einhver pælt í því?

Elín Sigríður Grétarsdóttir, 20.1.2009 kl. 21:56

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Ég er nokkuð dæmigerð íslensk útivinnandi kona. Hef lokið grunnnámi í markþjálfun og gengur betur að hjálpa öðrum við markmiðasetningu en sjálfri mér. Mér lætur líka betur að stjórna öðrum en sjálfri mér.

netfangið mitt er jonaagisla@gmail.com