Vantar smá hjálp - engin verðlaun í boði önnur en ánægjan

Svona áður en ég klikka á ''aftengjast'' fyrir svefninn þá dettur mér í hug að þið kæru bloggvinir, sem og aðrir bloggarar gætuð aðeins aðstoðað mig.

Annað kvöld, þ.e. mánudagskvöld, þarf ég að ljúka við smásögu og skila til Þorvaldar sæta.
Smásagan heitir Vatnið sem hvarf.

Mig vantar hugmyndir um það hvernig vatn getur horfið. Ekki liggur ljóst fyrir hvort um stöðuvatn er að ræða, vatn í vaski eða krana, vatn í hundadalli, vatn í baði, poll...
Allt er opið.
Ástæðan getur verið yfirnáttúruleg, náttúruleg, af manna völdum, dýra völdum....
Hvað sem er.

Hugmyndirnar verða að vera stuttar og laggóðar því ég þarf svo að stela þeim frá ykkur.
Dæmi: pollur sem gufar upp í sól.
Eitthvað svona einfalt.

Og koma svo.....

Bretinn rak hressilega við

í stofusófanum á neðri hæðinni.

Ó mæ god sagði ég felmtri sleginn.

Já, hvað? æpti gelgjan úr herberginu sínu á efri hæðinni. Heyrðist einhver vera að kalla á sig.

Ég veit ekki hvort það voru hljóðin frá mér eða pabba hennar sem hún tók til sín, en hvort sem það var, þá engist ég hérna ennþá í krampakenndum hlátri.