Undarlegt skopskyn

 

Ég hef húmor fyrir ólíklegustu hlutum. Stundum finnst mér kímnigáfa mín vera allt að því á gráu svæði. Jafnvel svörtu.

Hvað er fyndið er að sjálfsögðu smekksatriði. Bara eins og það er smekksatriði hvaða fatnaður er fallegur, hvaða bíómyndir eru góðar, hvernig tónlist er skemmtileg.... 

En svo er bara sumt sem er ekki spurning um smekk. Eins og snjóþvegnar gallabuxur. Þær eru ljótar. Það er staðreynd. Ekki smekksatriði.

Að hafa barnaníð í flimtingum getur ekki flokkast undir eðlilegan húmor. Í hvaða mynd sem er.

Ég get ekki ímyndað mér hvað þessum aðila hefur gengið til, nema að ætla að vera fyndinn. Og hverjum er þvílíkur húmor að skapi?

 

Kynnti sig sem dæmdan barnaníðing